Een nieuwe band aan het Belgische firmament. Naam : VVYNN (met hoofdletters). Check. Release van het moment: de tweede ep LUX (met hoofdletters). Check. Stijl: Tonnen 90s met heel wat hedendaagse invloeden. Check. Tijd voor een babbel.
Eigen schuld dat je dit moet beantwoorden, maar waarom VVYNN als je het als ‘win’ moet uitspreken?
Jonathan: We waren genoodzaakt om de naam te veranderen wegens legale redenen. Vroeger heetten we WYNN met een W dus, maar gezien WYNN resort in Las Vegas de rechten op de muziekproductie opgekocht had werden we gedwongen een naamsverandering door te voeren.
Angie: In eerste instantie hadden we WYNN gekozen omdat het goed klonk en het er ook goed uit ziet.
Koen: Inderdaad het esthetische gegeven van VVYNN, niet enkel als bandnaam maar ook als logo, was een doorslaggevend argument.
Jullie hebben een zeer eigen geluid vind ik. Hitgevoelige indiepop, maar langs de andere kant ook een beetje vuil. Ik hoor er zelfs de invloeden van The Breeders in. Die combinatie is dat iets waar je bewust over nadenkt of is het gewoon een natuurlijk proces?
Jonathan; Dat gaat heel natuurlijk.
Angie: Inderdaad, dat is wat er uit komt. Zelfs bij een rustig nummer zal er altijd wel een ‘vuil’ stukje zijn, we kunnen het ons niet laten.
Jonathan: Wij denken bij het schrijven niet na over wat het genre zou moeten zijn. Onze invloeden zijn toevallig uit die tijd, ik zelf ben aangezet om muziek te leren spelen door en tijdens de grungeperiode.
Jullie hebben net een nieuwe ep uit, LUX. In welk opzicht verschilt die van jullie vorigeCrumble?
Koen: Wel, ik ben er bijgekomen als bassist, wat van VVYNN (vroeger een duo) een trio maakt.
Angie: Daar waar ik met enkel gitaar een beetje tekort schoot qua sound is er meer invulling in de lagere regionen waardoor er meer vrijheid is voor hogere gitaarpartijen en wisselende melodieën.
Jonathan: Ook zijn de nummers op LUX matuurder geworden tov op Crumble. De nummers op Crumble voelden aan als een sneltrein; van begin tot einde rap en hard. Nu zit er meer dynamiek en ritme in. Niet enkel 4/4 maten
Je kan er niet om heen dat VVYNN enorm bepaald wordt door het krachtige stemgeluid van Angie. Hoe componeren jullie eigenlijk jullie songs? Eerst iets instrumentaals maken en daarna dit verfijnen met de vocals van Angie?
Jonathan: Ik denk dat wat het geluid bepaald afhankelijk is van de luisteraar, de ene gaat meer naar de zang luisteren de andere meer naar bas of drum.
Koen: Het geluid van VVYNN bestaat denk ik enkel door het samengaan van gitaar, zang, bas en drum. Alles is denk ik gelijkwaardig in een bepaalde zin.
Angie: Het is vooral Jonathan die met een idee afkomt dat we dan verder samen uitwerken.
Jonathan: het idee begint vaak instrumentaal. Soms is dat een kort stuk bijv. een strofe, soms is dat een ruwe schets van een nummer. Dit wordt dan tot een nummer bewerkt door toevoeging van tekst door Angie. Aanpassingen worden op de repetitie door ons drieën gedaan.
Ik hoor ook de tegenstelling in jullie muziek. Enerzijds hoor je een happy touch, maar er zit minstens evenveel nijd (die stem van Angie soms) als angst in (soms walsen de gitaren zo over je heen). Klopt dit beeld?
Angie: Ja. De teksten gaan meestal wel over miserie en angsten.
Jonathan: Als ik met een instrumental kom is het niet geschreven met een tekstueel idee. Het kan evengoed “happy guitar” zijn maar dan met relatief donkere teksten.
Angie: Het leven zit toch vol tegenstrijd (lacht)
VVYNN is Belgisch, en er zijn ontzettend veel goede bands in dit landje op dat moment. Je moet er dus wel bovenuit springen om gehoord te worden. Vind je dat een voor- of een nadeel?
Angie; Ik denk niet dat dat helemaal klopt. Promotie en entourage spelen een grote rol. Contacten zijn heel erg belangrijk.
Jonathan: Dat er veel bands zijn is op een bepaalde manier wel leuk voor de variatie.
Koen: Er is een soort van verzadiging waardoor mensen niet echt meer opkijken voor een band en ook redelijk onrespectvol op optredens staan. Steeds meer bands klagen bijvoorbeeld over het feit dat optredens meer praatcafé’s geworden zijn. Ik geloof langs de andere kant ook niet dat je door “eruit te springen”, door rare pakjes te dragen of veel show te verkopen, beter muziek gaat maken, integendeel eerder. Wees gewoon oprecht.
Wat is jullie doel? Jullie lekker amuseren of is er iets met VVYNN wat je echt wil bereiken?
Jonathan; Op z’n minst ooit een Europese tour en een full cd, maar het amuseren is natuurlijk wel het belangrijkste
Koen: Dat kan ik allemaal beamen, maar voor mij zou het ook mijn fulltime job mogen worden.
Mag ik het ook eens over jullie invloeden hebben? Ik hoor er behoorlijk wat 90s in, gaan jullie daar mee akkoord?
Jonathan: 90’s invloeden zijn er zeker. Dat is de muziek waarmee we zijn opgegroeid en waar we nog steeds naar kunnen luisteren.
Koen: Ja, die muziek is hard-wired. Al van in het lager draaide ik de cassettes van Nirvana en Fugazi letterlijk kapot.
Angie: Ik ben eigenlijk opgegroeid met 70s 80s muziek thuis en ben maar laat de 90s rock zelf beginnen ontdekken. Maar het zit er inderdaad in, dat kunnen we niet ontkennen.
Wie ep’s maakt zal wellicht ook lp’s willen maken, al over nagedacht?
Angie: Ik had eigenlijk voorgesteld een 7” uit te brengen in de plaats van een cd, maar dat kost bakken geld. Niets sluit echter uit dat we nog iets op vinyl uitbrengen, maar dan eerder een full LP .
Nu moet je kiezen: seks, drugs of rock ’n roll?
Angie: Seks en drugs zijn gewoon te koop, maar het leven mag wel wat meer rock ’n roll zijn.
Jonathan: Daar sluit ik mij wel bij aan.
Koen: Dito.
Wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Jonathan: Soundgarden en Superunknown.
Angie: De plaat die ik waarschijnlijk al het meeste beluisterd heb is Rumours van Fleetwood Mac.
Koen: Mijn eerste cd was ook de schijf waar ik het meeste naar geluisterd heb: Chocolate Starfish And The Hotdog Flavored Water van Limp Bizkit.
Met wie zou je het niet erg vinden om acht uur mee in een lift te zitten en wat zou je dan doen?
Koen: Goh, ik wil eigenlijk vooral met VVYNN in de lift zitten, letterlijk en figuurlijk.
Angie: Ik wil met niemand in een lift zitten, zelfs niet alleen.
Jonathan: Pascale Naessens want mijn bearnaisesaus schift altijd en ik wil daar wel tips voor. Ook mislukken mijn wentelteefjes soms eens.
Het laatste woord is aan jullie…
Koen: Kaka ergo sum.
Jonathan: Pen pineapple applepen.
Angie: Tot op een concert! We zullen samen een pintje drinken.
DIDIER BECU
