“Yokan is spelen met contrasten is botsen tussen zwart en wit is dwalen tussen verleden en toekomst.” Een zin die je meer dan eens dient te lezen vooraleer je hem snapt, en dat geldt misschien ook wel voor de indiepop van Yokan. Op het eerste gehoor misschien wat gewoontjes, maar net als bij hun helden Radiohead herken je bij meerdere beluisteringen heel wat lagen. Yokan is één van de bands die de worp doen naar de grote prijs van Sound track, en getipt door blackwave!
Waar komt de naam vandaan en stel jullie maar eens voor!
Tibor: Yokan is eigenlijk een Japans dessert. Het is een soort blok van gelei, gemaakt van rode bonen pasta, agar en suiker.
Lukas: We hebben sowieso een voorliefde voor de Japanse cultuur. Niemand van ons heeft het dessert ooit gegeten, en het ziet er eigenlijk helemaal niet aantrekkelijk uit. We vonden dat de naam wel goed bekte en het plaatje wel klopte.
Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Lukas: Een dik jaar geleden waren we nog Jay And The Coffee, het eerste muziekprobeersel van schoolvrienden. Maar na een paar jaar onder die naam te spelen hebben we de stijl, de bezetting en de naam veranderd. Een paar singles en erg veel live ervaring later ben ik heel erg blij dat we toen die keuze gemaakt hebben.
Joran: We leggen voor onszelf de lat hoog waardoor we heel snel groeien en veranderen. Ook het verschil tussen waar we een jaar geleden stonden en nu staan is gigantisch. In het begin was het een vrijblijvende hobby, maar nu is het hard werken om nadien tevreden terug te blikken.
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen jullie passie is?
Lukas: We kunnen er niet echt een bepaald moment op plakken, je beseft dit pas wanneer andere mensen jou erop wijzen dat er ook nog andere dingen zijn in het leven dan enkel muziek.
Joran: Net na het uitbrengen van onze eerste single hadden we een show bij ons in de buurt. We zagen dat het publiek ons nummer luid meezong, dat gaf mij een overweldigend gevoel.
Wat maakt volgens jullie de Belgische muziekscene uniek, of is die helemaal niet uniek?
Lukas: Hoewel ik geen enkele andere muziekscene ken zoals de onze denk ik wel dat het uniek is dat er zoveel bruist op zo een kleine oppervlakte. Er zijn enorm veel groepen die een enorme waaier aan genres spelen. Dat er toch veel kansen zijn om als jonge band je weg te vinden in het landschap vind ik fijn. Deels zal dat bij ons ook te maken hebben door de vele wedstrijden die georganiseerd worden. Ook dat is iets wat wel uniek is aan onze scene.
Jasper: Met zo’n klein landje en zo’n beperkte populatie heb je snel een gevoel van overvloed. Ik vind dat dit hier (zeker in het Gentse) een enorm aanbod is, waar er toch steeds plaats is voor een nieuwe, originele band met hun eigen sound.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven moeten worden?
Tibor: We luisteren naar een enorme waaier van muziek en ieder lid heeft wel zijn eigen unieke smaak. Ik denk dat deze mengelmoes van genres wel allemaal hun plaats vinden in onze muziek, al dan niet zeer expliciet.
Lukas: Inspiratie komt ook niet enkel uit muziek. Ook schilderkunst, film en boeken laten soms een veel heftigere indruk na die dan ook weer zijn weg vindt in het songwritingproces.
De muziek die we nu maken klinkt helder en groots. We maken graag gebruik van veel synthesisers en beats. Het is altijd een lange zoektocht naar de juiste sounds en daar zit wel een van onze troeven.
Met welke band of artiest worden jullie vergeleken, hoewel jullie dat absoluut niet willen?
Lukas: Mensen vinden het altijd heel fijn om ons met van alles te vergelijken. Muse, Radiohead, Imagine Dragons, 21 Pilots horen we wel af en toe. Of we het altijd eens zijn laat ik in het midden, maar er is wel altijd een element in hun stijl dat we bij ons herkennen.
Jasper: Jay And The Coffee.
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?
Tibor: We zouden het al erg fijn vinden om van een aantal Belgische bands het voorprogramma te spelen. Faces On TV, Glints, Warhola, onze agenda voor komend jaar is nog grotendeels vrij!
Lukas: Maar als we dan eens onrealistisch kunnen dromen zouden Radiohead, James Blake, Sigur Ros en Kanye West wel op mijn lijstje mogen staan, ongeacht het gigantische genreverschil.
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
Tibor: We krijgen regelmatig de opmerking van geluidsmannen dat we een echte pain in the ass zijn als band om te mixen. Gelukkig hebben we sinds kort een vaste geluidsman die zich eraan waagt.
Lukas: Ik ben niet echt bezig met proberen anders te zijn dan anderen, maar ik denk dat Tibor wel een zeer unieke stem heeft.
Joran: We zijn een mix van heel verschillende karakters. We hebben als vriendengroep een heel fijne, speciale (en soms heftige) samenhang. Iedereen heeft zijn plaatsje in de groep en heeft zijn eigen inbreng. Er bestaat zeker geen tweede groep kameraden zoals Yokan.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Tibor: De volgende mijlpaal zal onze ep zijn die we in het late najaar zullen uitbrengen. Het is dus nog even wachten maar binnen een aantal weken zullen we onze fans al een voorproefje kunnen voorschotelen.
Lukas: Ja dat is wel een grote. We zijn al heel lang achter de schermen eraan aan het werken en ik tel de dagen af om het aan iedereen met trots voor te stellen.
Welk album kunnen jullie ‘on repeat’ beluisteren?
Tibor: Als we hierover gaan beginnen discussiëren zouden er gewonden kunnen vallen aangezien iedereen van ons wel zijn persoonlijke favoriet heeft.
Lukas: De eerste cd die ik ooit kocht was Michael Jackson’s Bad. Die zal ik ook nooit beu geraken. Heeft ook een sentimentele waarde.
Joran: Rats van Balthazar zal ik niet snel beu geraken.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Lukas: Het mooiste vind ik het universele karakter van muziek. Dat muziek mensen kan verbinden en een soort groepsgevoel kan creëren. Ook dat muziek tijdloos is en genres terugkeren en weer verdwijnen boeit me. Het minst mooie of toch hetgene waar ik me aan stoor is hoe traag alles vooruit gaat. Het duurt immens lang vooraleer je effectief iets uit kunt brengen/verwezenlijken. Wanneer een idee na maanden iets geworden is heb je al lang 5 nieuwe ideeën klaar en kan het wachten opnieuw beginnen.
Jasper: Het feit dat iedereen hetzelfde werk op een volledig eigen manier kan interpreteren en ervaren en hoe de beleving van muziek toch zoveel over de luisteraar zegt. Als artiest ben je maar een richtingwijzer die de luisteraar maar een bepaald pad kan suggereren. Dit vind ik zowel het mooiste als het minst mooie aan muziek.
Met wie zouden jullie het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Tibor: Tommy Wiseau is wel een toffe gast.
Lukas: Prins Laurent? Misschien zou het gesprek wel snel stilvallen.
