Will King Jr. is het veelzijge alter ego van rapper/kunstenaar Linus Haertjens, ook gekend als mc Mad Rook. Na een korte ervaring in Kaapstaad hunkert hij weer naar de Belgische podia met een album dat bijna af is. Op 4 oktober speelt hij op de Sound Track preselecties in het Anderlechtse Volta.
Hoe moeten we jouw muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Toen ik 8 was stapte ik voor de eerste keer de muziekacademie binnen om er ‘comédie musicale’ (musical) lessen te volgen. We kregen wellicht geen notenleer of zangtechniek, we moesten gewoon wat Disney- of cabaretnummertjes van buiten leren en dan mochten we de clown uithangen en ons de keel ruig zingen voor een half lege feestzaal… op zich is er niet veel veranderd. Als tiener was ik hier jammer genoeg allemaal te stoer voor, ik was toen wel al een gedreven muziekfan! De behoefte om zelf te schrijven kwam later pas, toen een vriend is voorstelde om na school op een paar van zijn dubstep-nummers te ‘proberen’ rappen… en dat ging wel goed. Ik ben toen beginnen MC’en op drum ’n bass en dubstepfeestjes, en zo ontstond mijn eerste rapproject ‘Mad Rook’. Maar dat is ondertussen al een paar jaar geleden en ik heb wel ruim de tijd gehad om het vervolg uit te zoeken. Met ‘Will King Jr’ wil ik het beste van al die werelden delen en herbeleven, de dwaasheid van het komische theater, de eerlijkheid van de rapper en de lauwe tranen van de crooner.
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen jouw passie is?
Ik weet voor mezelf al niet echt hoe of waarom ik dit zou moeten beantwoorden, ik weet wel dat muziek luisteren en vooral schrijven en spelen mij heel wat therapie bespaard… dààr ben ik eigenlijk ook het meest mee gediend.
Wat maakt volgens jou de Belgische muziekscene uniek, of is die helemaal niet uniek?
Ik geloof dat de Belgische muziekscene in zijn diversiteit aan klanken en genres, gepaard met een fijn gevoelig (al dan niet verwend) publiek, net heel competitief is voor lokale artiesten, wat maakt dat er toch heel wat innovatie komt uit zo’n klein landje. Ik vind persoonlijk ook dat we best wel fier mogen zijn op al het tekstschrijverstalent dat bij ons ontstaan is, ik denk dan aan artiesten als Arno, Brel, of zelfs Angèle. Het lijkt wat een cliché, maar volgens mij is het ook wel onze plattelandse humor dat onze muziek onderscheid van de rest.
Wie zijn voor jouw inspiratiebronnen en hoe zou jouw muziek het best omschreven moeten worden?
“Noem het maar Waan-Hop want Hip zal ik toch nooit ni’ zijn…”
Ik luister de laatste tijd veel naar artiesten als J. Cole, Anderson Paak, Tash Sultana… Wat die artiesten volgens mij allemaal gemeen hebben is dat ze eerst en vooral virtuoze muzikanten zijn, iets waar ik altijd al extreem jaloers op ben geweest aangezien ik zelf geen twee akkoorden op een gitaar kan spelen. Dit bepaalt wel doorgaans mijn zoektocht naar originele klanken. M.a.w. al componeer ik (nog) niet mijn eigen beats ben ik wel erg kieskeurig in de opbouw van mijn nummers. Ik hoef ook niet per se enkel rap teksten te schrijven, ik vind het net interessanter om hiphop met andere genres te vermengen.Muziek maken voelt voor mij nog steeds of het de eerste keer is en het op eender welk moment kan falen,dat maakt het net zo boeiend! Mijn vertrouwen dat ik van een stuk muziek een sterk liedje kan maken haal ik dan ook deels uit mijn ervaring als beeldende kunstenaar (www.litjensart.be). Uiteindelijk is er voor mij niet zo’n groot verschil tussen de kunstwerken die ik maak en de liedjes dat ik schreef, er zit altijd veel gelaagdheid in en het blijft simpelweg een vertelkunst. Los hiervan wil ik mij gewoon de longen uit het lijf rappen en zingen waar mensen met volle hart mee willen vieren!
Met welke band of artiest wordt jouw muziek vergeleken, hoewel je dat absoluut niet willen?
Ik krijg al wel is te horen dat ik op een opgeknapte versie van Post Malone lijk en dat ik klink als een kruising tussen Noel Gallagher en Mac Miller met een snotvalling… of dat complimenten zijn weet ik niet.
Voor welke band willen je graag het voorprogramma spelen en waarom?
Ik hoef hier alvast niet ver voor te zoeken, er zijn een hoop artiesten waarvoor ik het een eer zou vinden om het voorprogramma te spelen, niet te min de Brusselaars van Le 77. Gewoon omdat erg veel respect heb voor hun act en omdat ze volgens mij ook knettergek zijn!
Wat maakt jouw muziek anders dan andere bands?
Ik doe enkel mijn best om zo braaf en normaal mogelijk te blijven, al de rest gebeurt buiten mijn controle.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de jou?
De volgende grote stap, wat reeds de eerste volwassen stap wordt, is het afronden en uitbrengen van het demo-album waar ik al even aan werk. Er komen 11 alternatieve hiphop nummers op, en als alles goed verloopt zal het binnen dit en een paar maand op het internet te verkrijgen zijn! hopelijk komen er zo wat speelkansen los… ik kijk er verder naar uit om mijn podium act te verfijnen en er een echte show van te maken!
Welk album kunnen je ‘on repeat’ beluisteren?
Not Fragile van Bachman-Turner Overdrive of Vol.2… Hard Knock Life van Jay-Z
En wat is jouw favoriete plaat aller tijden en waarom?
AC/DC Dirty Deeds Done Dirt Cheap – heb ik nog als pukkelige puber met eigen handen uit de Free Record Shop gejat – dit is DE plaat waarbij ik voor het eerst hoorde hoe stem/humor/poezie perfect te combineren valt met krachtige muziek! And my balls are always bouncing. My ballroom always full.And everybody comes and comes again If your name is on the guest list. No one could take you higher…Everybody says I’ve got great balls of fire! (AC/DC – Big Ball)
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Mooiste: Neo-klassieke balletensembles
Minst mooie: losse pisflessen in de tourbus
Met wie zouden je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Ik zou sterven… doe dan maar Sir Attenborough, dan kan ik rustig een dutje doen terwijl hij de planeet geneest met zijn zwoele stem. Jimmy Carr zou ook kunnen, dan ben ik is benieuwd wie het op die 8 uur het eerste opgeeft en de kabel doorhakt.
