Geïnspireerd door de hiphopscene, creëert SIMM een afwisselende mix tussen rap en zang, die hij vervolgens in een r&b jasje steekt. SIMM speelt op 23 oktober in De Serre in Hasselt .
Waar komt de naam vandaan en stel je eens voor!
Mijn echte naam is Siemen maar voor het gemak zeiden mijn vrienden vaak SIMM.
“SIMM” (Siemen Hellinx) dwaalt rond in de straten die het kruispunt vormen tussen hiphop en r&b. Vertrekkend van inspiratie uit de hiphopscene, creëert hij een afwisselende mix tussen rap en zang, die hij vervolgens in een r&b jasje steekt, à la Ares en Safi. Hij experimenteert met sensuele ritmes en pakkende ‘hooks’, maar slaat ook soms het steegje van de trap in. Muziek is zijn therapie en uitlaatklep. Sinds kort maakt Simm deel uit van het hiphop collectief ‘2de Golf’.
Hoe moeten we je muzikale geschiedenis voorstellen?
Ik kom uit een muzikaal gezin, maar was altijd de enige ‘misfit’ die niks met muziek deed, tot ik op 15-jarige leeftijd in aanraking kwam met hiphop. Na enkele jaren samen met Waves (producer) in de studio geëxperimenteerd te hebben en veel ervaring en kennis op te doen, ben ik gekomen waar ik nu sta – met nog veel te leren natuurlijk.
Wanneer kwam het besef dat muziek spelen je passie is?
Het begon als een bezigheidstherapie maar ondertussen is het zooo veel meer dan dat. Het gevoel dat je hebt wanneer een single helemaal geworden is zoals je het je voorstelde voor dat je begon, valt met niks te vergelijken. Mijn liefde voor muziek is ook zeker een factor in mijn passie hierin. Ik wil hetzelfde effect bereiken met mijn muziek bij de mensen die mijn muziek luisteren zoals dat ik geraakt wordt door muziek van anderen.
Wie zijn jou inspiratiebronnen en hoe zou jouw muziek het best omschreven worden?
Ik luister echt naar van alles dus alles baant zich wel op één of andere manier een weg in mijn muziek. John Mayer en Bon Iver staan toch wel bovenaan dat lijstje, met als gevolg dat mijn muziek herfstig klinkt en qua sfeer in de hoek van singer-songwriter/folkpop belandt.
Mijn muziek is een samenloop van verschillende genres en artiesten. Dit omdat ik zelf naar een heel breed gamma aan genres luister. Voor mij is de ‘message’ en het gevoel dat je creëert met een song heel belangrijk. Die ‘message’ en dat gevoel krijg ik persoonlijk vaak van een Ares, Safi, Tyler The Creator, etc. Ik denk dat mijn muziek het best omschreven kan worden als SIMM. Ik probeer met mijn muziek iets nieuws te creëren en vooral mezelf te blijven.
Met welke band of artiest word je vergeleken, hoewel je dat absoluut niet wilt?
Niet van toepassing.
Voor welke band willen je graag het voorprogramma spelen en waarom?
Ik zou het super dope vinden om het voorprogramma van Brihang of Simon te doen, omdat ik zowel hun muziek heel hard kan appreciëren, als henzelf als persoon!
Wat maakt jou anders dan andere bands?
Mijn muziek is mijn uiting van mijn leven en mijn verhaal. Niemand leeft mijn leven, maar er zal altijd iemand zijn die zichzelf herkent in mijn muziek. Ik probeer iets nieuws te creëren met mijn liefde voor muziek en zijn vele genres. Hierdoor kan ik verschillende dingen combineren tot iets wat mij weerspiegelt.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor jou?
Momenteel staat Sound Track op de planning, wat hierna komt, is nog een geheim maar ik kan jullie alvast zeggen dat het heeeeel dope wordt 😉
Wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Lost In The World – Kanye West ft. Bon Iver
De simpliciteit van de intro is heel pakkend waardoor je wilt blijven luisteren naar wat er zal komen. Dan dropt de beat en ben je helemaal mee. Zo kan ik nog dingen zeggen maar het is – zoals ik eerder al zei – het gevoel dat je bij muziek kan krijgen. Ook zit hier een ‘message’ achter. Ik herken mij bv. in Kanye’s verloren gevoel dat hij uitstraalt met de tekst en performance van deze track.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste vind ik dat muziek therapie is; of je nu die muziek maakt of gewoon beluistert, het werkt altijd therapeutisch.
Het minst mooie vind ik de soms onderlinge haatdragendheid tussen artiesten, en dat er vaak meer gekeken wordt naar wat het meeste geld maakt in plaats van naar de ‘message’ en het gevoel dat de muziek teweegbrengt.
