Nimbus Cart brengt emotionele donkere ballads, die onverwacht overslaan in briesende rocksongs. U kan ze aan het werk zien tijdens de voorrondes van Sound Track op 20 september 2019 in de Harmonie te Oudenaarde. We legden ze alvast het vuur aan de schenen.
Waar komt de naam vandaan?
Onze naam heeft geen belangrijke betekenis. Het is meer herinnering aan hoe dit alles tot stand is gekomen. Een soort van `inside joke`.
Stel jullie maar eens voor! Hoe kunnen we ons jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Twee jaar geleden speelde Janis enkel ukulele en zong ze wat covers. Joe die overgeplaatst werd van Engeland naar België zag een video van haar verschijnen op YouTube en zo beslisten ze bij zijn aankomst te jammen. Janis begon kort daarop haar eigen nummers te schrijven en Joe zorgde voor gitaar. Op een avond uit, ontmoette Janis Steven op café en na wat samen jammen werd hij het derde lid van Nimbus Cart. Alles was zeer tof en klonk goed, maar er miste iets en dat was de drummer. Na wat zoeken vonden we Joran, een goede aanwinst. We kunnen ons nu sinds een jaar en half een volledige band noemen. En grappige weetje: Joe bleek beter basgitaar te spelen dan Steven. Dus die hebben nu van gitaar gewisseld.
Wanneer kwam het besef dat muziek spelen jullie passie is?
Joe, Steven en Joran kwamen tot dat besef op hun 15de, Blink182, what else? En Janis, die heeft het nog niet door.
Wat maakt volgens jullie de Belgische muziekscene uniek, of is die helemaal niet uniek?
Is het uniek? Dat maakt niet veel uit, het is plezant, Veel nieuwe bands en experimentele muziek om te ontdekken. Het is gewoon wijs.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe kan jullie muziek het best omschreven worden?
We dragen allemaal iets bij, we proberen de dingen uit die ons hebben geïnspireerd doorheen het leven. Iedereen brengt iets anders waardoor er geen genre valt op te kleven. Het belangrijkste is plezier maken.
Met welke band of artiest worden jullie vergeleken, ook als jullie dat absoluut niet willen?
Door het Gentse Café Fatima: “Nimbus Cart is een Belgisch-Britse formatie met een frontvrouw die aan Patti Smith doet denken maar dan zonder okselhaar”. Door 4AD: “Zangeres Janis tokkelt met de cool van Nico van The Velvet Underground op haar elektrische ukelele en schakelt zonder omkijken over naar een soulvolle zang, alsof elk moment het laatste kan zijn.” Van het publiek krijgen we vaak te horen dat Janis wat weg had van Janis Joplin. Hier is ze dan ook heel fier op aangezien ze naar die topvrouw genoemd werd. Het is cool, we zijn nog maar een jaar en half bezig en we worden vergeleken met de grootse artiesten. Da`s een hele eer.
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?
We hebben allemaal een ander idee hierover. Joe: The Mars Volta. Steven: King Gizzard and the Lizard Wizard. Joran: All Them Witches. Janis: Fleetwood Mac.
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
We zijn wie we zijn, zoals voorheen gezegd, plezier is het belangrijkste. We blijven gewoon onszelf.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Sound Track natuurlijk!
Welk album kunnen jullie ‘on repeat’ beluisteren?
Joran: Infest The Rats Nests van King Gizzard and the Lizard Wizzard.
Janis: Rumours van Fleetwood Mac.
Joe: ieder album of The Jam.
Steven: New Boots And Panties van Ian Dury.
Wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
Janis: Pearl van Janis Joplin.
Joran: Blood, Sugar, Sex, Magik van Red Hot Chili Peppers
Joe: In The City van The Jam (he freaking loves it).
Steven: Doolitle van de Pixies.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het meest mooie is u volledig geven op het podium en mensen inspireren. Het minst mooie is daarna al u gerief moeten in de camionette steken, en geen bier kunnen drinken omdat je nog moet rijden.
Met wie zouden jullie het niet erg vinden om 8 uur in een lift te zitten en waarom?
Dat mag iedereen zijn, zolang ie maar niet stinkt.
