Ise Smeets is nog maar 17 jaar maar kan wel al zeggen dat ze op het podium heeft gestaan van Sziget festival in Hongarije, Bospop in Nederland en in eigen land op Pukkelpop, Pukema en Suikerrock. En dat allemaal in haar eentje, met haar gitaar en haar prachtige, breekbare stem. je kan ISE aan het werk zien op 30 september in Jeugdhuis Plug-In in Leopoldsburg.
Waar komt de naam vandaan en stel je eens voor!
Mijn artiestennaam is ISE, dit is ook mijn echte voornaam: Ise Smeets. Ik ben 17 jaar en woon in Bree.
Hoe ziet je muzikale geschiedenis er uit?
Vanaf mijn 9 jaar volg ik muziekles aan de school Make Music in Bree, ik volgde er bandcoaching, pianoles, gitaarles en nu drumles. In de les bandcoaching werd het coverbandje Jeans&Queens gevormd waarmee ik veel podiumervaring op kon doen als lead vocal. Zeven jaar hebben we samen muziek gespeeld, leuke tijd!
Toen ik 12 was wou ik al eigen liedjes schrijven. Mijn Engels was natuurlijk niet top, dus wachtte ik tot het tweede middelbaar zodat ik Engels kreeg. Maar uiteindelijk leerde je jezelf voorstellen en was er geen leerstof waar je liedjes mee kan schrijven. Toen kwam de lockdown. Plots had ik veel tijd en ben ik er aan begonnen, gewoon op mijn slaapkamer met mijn akoestische gitaar. Ik gaf mijzelf het doel om een eerste single uit te brengen wanneer ik 16 jaar werd. Dat was in het voorjaar van 2022. Die zomer mocht ik voor het eerst solo optreden tijdens het stadsfestival Olé Congé in Bree. Sindsdien heb ik echt al zotte speelkansen gekregen! Bospop, Sziget, Pukkelpop,… en tal van leuke supports: Starsailor, Intergalactic lovers, Jack Vamp,… ik moet soms echt in mijn arm knijpen!
Wanneer kwam het besef dat muziek spelen jouw passie is?
Al van toen ik héél klein was, was ik aangetrokken tot speelgoed dat muziek maakte. Er werd thuis altijd veel muziek gespeeld en ik luister heel veel naar muziek. Ondertussen merk ik dat mensen ook enthousiast zijn over mijn eigen nummers, dat ik hen kan raken met mijn stem, daar geniet ik enorm hard van. Dit zou ik elke dag willen doen!
Wie zijn voor inspiratiebronnen en hoe zou jouw muziek het best omschreven worden?
Ik luister echt heel breed: Turnstile, Blur, Nirvana, Sam Fender, Eminem, High Vis, Anouk, Biggie Smalls, Queens of the Stone Age… Dave Grohl is toch wel mijn favoriet, de laatste tijd luister ik ook veel naar Brutus. Mijn eigen muziek past meer in de categorie singer-songwriter met veel 90’s invloeden. Ze zeggen dat mijn stem heel opvallend is: rauw, krakend, vol emotie. Ik begeleid mijzelf op gitaar, akoestisch en elektrisch, en gebruik hierbij effecten om een volle sound neer te zetten. Er zitten rustige nummers tussen waarin je een speld kan horen vallen in de zaal, maar ook nummers met een drumbeat of distortion pedaal waarop ik mijn nagellak stuk speel. Mijn teksten zijn vooral gebaseerd op dingen die ik zelf meegemaakt heb, mijn uitlaatklep om gevoelens een plaats te kunnen geven.
Met welke band of artiest word je vergeleken, hoewel je dat absoluut niet wil?
Mijn grootste schrik is om een “afkooksel” te worden genoemd van een bekende artiest, een copycat of look alike. Ik wil echt mijn eigen sound ontwikkelen. Wanneer mensen mij na een show dan toch vergelijken met een jonge PJ Harvey of Janis Joplin zie ik dat natuurlijk wel als een erg mooi compliment.
Voor welke band willen je graag het voorprogramma spelen en waarom?
Foo Fightersl!! Dat is echt mijn “life goal”.
Wat maakt je anders dan andere bands?
Ik denk vooral mijn stem. Ik sta alleen achter de microfoon met mijn gitaar maar slaag er toch in om een gevarieerde en volle sound neer te zetten.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor jou als muzikant?
Ik wil mijn nummers graag verder uitwerken, al dan niet met een voltallige band, om zo uiteindelijk een eerste ep uit te kunnen brengen. En natuurlijk blijven optreden en nieuwe nummers schrijven.
En wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Everlong van de Foo Fighters is mijn lijflied. Veel mooie momenten die ik hieraan kan linken. Sk8er Boy van Avril Lavigne. Dat liedje heb ik leren kennen toen mijn klasgenootjes naar K3 luisterden. Toen ik 9 was, heb ik het zelfs op de trouw van mijn mama en pluspapa gezongen.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste: zien dat mensen genieten van je muziek! Of wanneer je op je bed zit met je gitaar en er ineens een nieuw nummer ontstaat.
Minst mooie: het is geen gemakkelijke sector om je brood mee te verdienen. Er loopt zoveel talent rond en toch zijn er maar weinigen die er hun job van kunnen maken.
