Caspar is geen onbekende voor Luminous Dash. We volgen de jongeman al een tijdje. Onlangs mocht hij de openingsset voor Portland spelen op OLT (lees hier het concertverslag). Je kan Caspar live aan het werk zien op 15 oktober in Jeugdhuis Plug-In te Leopoldsburg
Dag Caspar, stel je eens voor!
Mijn naam is Caspar Auwerkerken en ik ben een singer-songwriter uit Hasselt.
Hoe moeten we je muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Ik ben altijd al geïntrigeerd geweest door muziek. Toen ik 8 jaar was, nam m’n moeder me mee naar Rock Werchter. Daar zag ik Sigur Ros, die me meteen heel diep raakten. Op dat moment voelde ik voor het eerst de kracht van muziek. Toen ik 15 jaar was leerde ik gitaar spelen. Rond diezelfde periode begon ik ook meteen mijn eerste nummers te schrijven. Iets later begon ik ook op te treden.
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen je passie is?
Vanaf het moment dat ik liedjes begon te maken eigenlijk. Het gaat mij vooral over het creatieve aspect van muziek spelen: het gevoel iets gemaakt te hebben is de grootste zingever in mijn leven.
Wie zijn voor jou inspiratiebronnen en hoe zou jouw muziek het best omschreven worden?
Mijn muzikale inspiratiebronnen gaan van The Bony King Of Nowhere tot Radiohead en Nick Cave, ook Sophia, Karate, Sparklehorse en Amen Dunes vind ik supergoed. Dit om er maar enkelen te noemen. Verder steek ik ook veel op van andere kunstdisciplines als schilderkunst en literatuur. Alles wat mij kan raken neem ik al dan niet bewust mee in mijn muziek.
Met welke band of artiest word je vergeleken, hoewel je dat absoluut niet wilt?
Dat is me nog niet overkomen!
Voor welke band wil je graag het voorprogramma spelen en waarom?
Het lijkt me een grote eer om ooit eens voor Sun Kil Moon te openen. Die man maakt zo’n mooie muziek.
Wat maakt jou anders dan andere bands?
Misschien de breekbaarheid die in mijn muziek zit.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor jou?
Veel nieuwe nummers schrijven, opnames maken en die uitbrengen en hopelijk heel veel optreden.
En wat is jouw favoriete plaat aller tijden en waarom?
Dat verandert. Maar een album waar ik vaak terug naar grijp is Laughing Stock van Talk Talk.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Muziek kan mensen samenbrengen en samen iets doen voelen of beleven. Iets mooier dan dat bestaat toch niet?
