Met zijn soloproject Baruch Williamson doet Boris Willems (The Insect Soldiers of the Sky, FANTOOMPIJN, Ugly Weirdo…) even zijn eigen ding en brengt hij duistere, experimentele psychedelische elektro. Je kan Baruch Williamson live aan het werk zien tijdens de voorrondes van Sound Track op 21 september, in Pand, Genk. Wij waren alvast benieuwd en vuurden onze vragen af!
Waar komt de naam vandaan en stel je maar eens voor!
Baruch is de voornaam van de 16de-eeuwse Joods/ Nederlands/ Portugese filosoof Spinoza. Deze denker heeft mijn muzikale experimenten ten zeerste beïnvloed, vooral vanwege zijn Godsbegrip als een productieve, immanente natuur. Bovendien is het een verwijzing naar mijn eigen voornaam. Williamson is dan weer een verbastering van mijn achternaam.
Hoe moeten we jouw muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Ik heb al met verscheidene projecten en bands deelgenomen aan allerhande muziekwedstrijden en een 150-tal optredens op mijn teller. Baruch Williamson ontstond als mijn elektronica-soloproject, zodat ik ook zonder andere mensen constant muziek kon maken. Het is eigenlijk voortgekomen uit de elektronische elementen die ik als slaapkamerproducer opbouwde met Hugs, mijn eerdere soloproject, dat ondertussen samen met The Insect Soldiers of the Sky gefusioneerd is tot Hugs of the Sky.
Wanneer besefte je dat muziek spelen je passie is?
Al van jongs af aan was ik constant creatief bezig en had ik de drang om dingen uit te drukken. Toen ik nog zeer jong was, was dat vooral via stripverhalen. Rond mijn twaalfde ontdekte ik de iTunes-library van mijn pa en GarageBand op dezelfde Apple-computer. Toen was het kalf verdronken en was ik na school bijna alleen maar bezig met muziek te produceren, om ze op cdr’s te drukken en zelf hoesjes te tekenen.
Wat maakt de Belgische muziekscene uniek denk je, of is die helemaal niet uniek?
Elke muziekscene heeft zijn eigen uniciteit en daarin is de Belgische muziekscene volgens mij niet noodzakelijk unieker dan andere muziekscenes. Ik denk dat we wel, door bijvoorbeeld onze traditie met surrealistische kunst, geprivilegieerd zijn en je op de meest onmogelijke plaatsen muziek kunt ontdekken en geïnspireerd geraken. Het is ongelofelijk hoeveel talent er bijvoorbeeld uit Limburg voortkomt, terwijl dat van buitenaf soms als een achtergesteld gebied wordt gepercipieerd.
Wie zijn jouw inspiratiebronnen en hoe zou je je muziek zelf omschrijven?
Voor dit project ben ik geïnspireerd door de gure nachten in donkere tenten op festivals. Ik wil elektronica brengen waar mensen zich op kunnen amuseren, maar toch met een enorm oog voor muzikaliteit en verfijning. Denk hierbij aan Aphex Twin of Nicolas Jaar. Qua productiewijze is ook Kevin Parker een groot voorbeeld. Ten slotte luister ik ook wel naar klassieke muziek, Mozart is tijdloos.
Met welke band of artiest word je vergeleken, hoewel je dat absoluut niet wilt?
Sound Track is het eerste optreden van Baruch Williamson, dus ik ben benieuwd. Meestal ontdek ik wel interessante nieuwe artiesten waar ik nog nooit van gehoord heb door mensen hun reacties.
Voor welke band zou je eens graag het voorprogramma willen spelen en waarom?
Als Aufhebung me zou vragen, zou ik razend enthousiast zijn.
Wat maakt je anders dan andere bands denk je?
Het feit dat dit geen band is, vind ik wel spannend. Ik heb nog nooit alleen op een podium gestaan voor een muziekoptreden.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor jou als muzikant?
Hard werken voor het optreden op Sound Track. Ik wil er iets cool van maken. Als dat niks wordt: nog harder werken.
Welk album kan je ‘on repeat’ beluisteren?
Ik heb zo nu en dan wel albums die me zodanig affecteren dat ik er een aantal dagen na elkaar opnieuw naar teruggrijp. De laatste weken heb ik Strangers From The Far East van Khana Bierbood, een Thaise band, kapot gedraaid.
Wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Era Vulgaris van Queens of the Stone Age. Zeer moedig van hun om dit album na hun commerciële successen weer ruw te laten klinken. Ik blijf het gemakkelijk het beste album van de Queens vinden, omdat er bijvoorbeeld op Turnin’ On The Screw of Misfit Love echt een vette, rauwe sync is tussen hun typische rock-‘n-roll sound en een soort van analoge synthesizer.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste aan muziek is dat het er altijd zal zijn. Het is een van de enige metafysische zekerheden, althans in het westen. We beseffen te weinig wat een schat aan muziek we eigenlijk constant ter onzer beschikking hebben. Hallucinant te denken dat bepaalde muziek zelfs bij wet illegaal is in andere landen. Nu, ik vind wel dat er in België ook ontiegelijk veel bucht gemaakt wordt. Als ik sommige dingen hier hoor, denk ik ook wel eens dat ze dat beter zouden verbieden.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Ik zou heel graag 8 uur met mijn kat Gonzo in een lift zitten. Gonzo is kei chill en kan overal gemakkelijk in slaap vallen. Ik zou gewoon 8 uur slapen en lachen met hem.
Soundcloud / YouTube / Vi.be / Facebook
Meer info over Sound Track vind je hier.
