Voor de ene zal de muziek van Ohio Mark het equivalent zijn van een op hol geslagen stofzuiger, maar wie tuk is op gelaagde shoegaze met een psychopatische, hysterische en (vooral geniale) inslag komt zonder meer aan zijn trekken bij het Antwerpse trio Ohio Mark. Onlangs verscheen hun debuut-ep op sentimental en die heeft nu al een plaatsje opgeëist in onze top tien van dit jaar. Ja, zo goed! Op vrijdag 11 oktober staat de band in de Gentse Kinky Star.
Ohio Mark is een naam die (terecht) alsmaar meer opduikt in de undergroundpers, toch heb ik de indruk dat de band alles wat geheimzinnig wil houden. Is dat een juiste gedachtegang?
Het is misschien cliché, maar we laten liefst de muziek voor zich spreken. de video’s, artwork en de occassionele foto ondersteunen dat. Voor de rest: niet te veel emoticons of andere Facebook-blabla. Zijn we sowieso geen fan van.
Kinderen moeten een naam hebben, Ohio Mark hebben reviewers als shoegaze de wereld ingestuurd. Zien jullie dat zelf ook, en zijn de typische shoegazeklassiekers een invloed geweest op jullie geluid?
My Bloody Valentine en Slowdive hebben erg mooie dingen gedaan met geluid. Het niet-conventioneel laten klinken van instrumenten is een fascinatie die we met hen delen. Feit is dat noise/experimental/shoegaze hier als genres meestal mee geassocieerd worden. En da’s helemaal ok voor ons!
Hoe is die liefde voor dit soort muziek ontstaan?
De dromerigheid, de weemoed, de vervormde synths en gitaren. What’s not to love.
Jullie behoren tot de fijne sentimental-familie. Hoe zijn jullie daar terecht gekomen?
Ik vermoed dat ze al Googlend bij ons geraakt zijn via een andere sentimental-band, El Yunque, wiens recentste album O Hi Mark heet. Toen onze tweede single/video Shimmers Of Darkness In Voids Of Happiness verscheen hebben ze ons gecontacteerd. Niet lang daarna verscheen Ohio Mark op de sentimental Mixtape Vol. 1 en nu is er onze debuut-ep. In feite was er meteen een klik met sentimental. Echt fijn, want in hun stal hebben ze voornamelijk experimentele bands met een goed oog voor esthetiek. Voelt goed!
Is Ohio Mark voor ieder van jullie de eerste band of hebben jullie een ander muzikaal verleden?
Pieter (synth) en Steffen (gitaar/synth) speelden vroeger bij Brontosaurus, een indieband. Pieter en ik speelden rond diezelfde tijd bij synthband The Dead Color. Daarnaast hebben we nog verschillende (vaak gelegenheids-) projecten gehad.
Jullie tape Exotism zal voor Jan Modaal wel pokkeherrie zijn, maar het valt op dat jullie in iedere song iets nieuws willen opzoeken. Jullie hebben er wel alles aan gedaan om zeer gevarieerd uit de hoek te komen. Bewust?
Ik denk het wel. Het moet interessant en boeiend blijven, zowel voor ons als voor de luisteraar. De sound blijft consequent doorheen de ep, maar we hebben altijd de drang om het volledige spectrum te willen uitbenen.
Hoe ontstaat een song bij jullie? Ik heb de indruk dat er in iedere song zeer veel lagen zitten. Juist?
Vaak komt een idee met een drumbeat. Meestal gevolgd door een synth- of gitaarlijntje. Soms zet een sample iets in gang. Van daaruit gaat het vaak heel snel. Het aantal lagen blijft verrassend laag eigenlijk. Maar omdat we een overload aan feedback, delay en reverb niet schuwen klinkt het eindresultaat meestal heel vol.
Net zoals bij de meeste sentimental-bands lijkt Ohio Mark ook meer dan muziek te zijn. Ik denk maar aan de excellente clips die jullie maken. Moet muziek meer zijn dan muziek?
Muziek kan meer worden van zodra je er als luisteraar een band mee krijgt. Wanneer je je het gevoel van een song kan eigen maken zit het eigenlijk wel goed. Ik denk dat we in eerste instantie sfeermakers zijn, zonder alles per se te willen uitspellen. Die video’s zijn daarbij erg belangrijk om die sfeer en dat gevoel verder aan te wakkeren.
Sta me toe het te zeggen, jullie muziek klinkt donker. Net niet hysterisch en niet psychopatisch. Zien jullie dat zelf ook?
Het is zeker donker, maar nooit fatalistisch of zwartgallig of zo. We zouden het eerder melancholisch noemen. En daar hoort sowieso een louterende portie ‘afzien’ bij.
Met sentimental als label hebben jullie ook een leuke uitvalshoek naar het buitenland. Kijken jullie daar naar of is dat iets voor later?
Onze focus ligt momenteel op de Belgische muziekvenues. Het is fijn vast te stellen dat niet-mainstream bands wat dat betreft wel aan hun trekken komen. Maar optredens in het buitenland? Sure!
