We houden van Belgische bands. Gewoon omdat ze de max zijn, meer moeten we daar niet over kwijt. En Newmoon past perfect in dit rijtje. Shoegaze van de bovenste plank, en als je ons niet wil geloven, luister dan gewoon naar Rachel Goswell van Slowdive die zelf fan van de band is! Een praatje met zanger Bert, en nu uitkijken naar Pukkelpop, want daar staan ze deze zomer!
Waarschijnlijk hebben jullie die vraag al tot vervelens toe beantwoord, maar toch willen we graag weten waarom een hardcoreformatie plotseling de ommezwaai naar shoegaze maakt. Niet dat de genres zo ver uit elkaar liggen als het op gitaargeweld aankomt.
Voor onszelf was dat niet zo’n heel vreemde stap. Het was ook allesbehalve een bewuste keuze. Niemand in de band is ooit opgestaan met de gedacht “laten we een shoegaze beginnen spelen”. Alles is heel natuurlijk gekomen. We zijn allemaal fan van bands zoals The Cure, Slowdive, Radiohead, Oasis, The Jesus and Mary Chain,… Nog voor we in Newmoon speelden waren dit al bands waar we echt naar opkeken. Persoonlijk vind ik ook dat de intensiteit en zwaarmoedigheid die je wel in shoegaze vindt ook veel gelijkenissen heeft met die van hardcore/punk.
Na het uitbrengen van jullie ep, kwamen jullie vrij snel terecht op PIAS terecht, wat uiteraard de droom is van iedere indieband. Hoe is dat zo snel gekomen?
Na het opnemen van Space zijn we begonnen aan een zoektocht naar een label waar ons thuis zouden voelen. PIAS toonde meteen interesse en na een aantal gesprekken met hen werd duidelijk dat ze absoluut begrepen waar Newmoon om draait en wat we proberen doen. Het is heel surreëel om te beseffen dat we nu een klein deeltje uitmaken van een label met zo’n rijke en diverse geschiedenis aan muziek.
Shoegaze hoor je wel niet op de radio, maar het is een genre dat over de wereld fanatiek wordt gevolgd. Ik heb begrepen dat Newmoon ook over de landsgrenzen tot de verbeelding van de muziekfan spreekt. Kun je daar iets meer over kwijt?
Ik denk dat landen zoals Nederland, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk meer openstaan voor dingen die niet meteen op de radio te horen zijn of passen. Op tour merken we vaak dat de mensen daar echt op zoek zijn naar unieke en inspirerende muziek, en niet noodzakelijk naar datgene wat ze overal horen. Als we shows spelen in Berlijn of Parijs staan we er altijd van te kijken hoeveel mensen er effectief komen opdagen. Of misschien hebben ze in het buitenland gewoon betere smaak.
Shoegaze refereert naar de jaren 90. Is dit waar jullie muzikale roots liggen?
Eind jaren 90 ben ik zelf echt bewust naar muziek beginnen luisteren. Ik heb een iets oudere zus die me bands zoals Nirvana en The Offspring leerde kennen. Ik merk gewoon dat heel veel dingen die ik héél erg goed vind uit de jaren 90 komen. Albums zoals In Utero of What’s The Story (Morning Glory) zijn enorm belangrijke platen voor me. Bovendien heb ik het gevoel dat gitaarrock op dat moment erg aanwezig was, misschien vandaar? 90’s bands zien er ook altijd ongelofelijk cool uit.
In de jaren 90 deed de pers ronduit smalend over shoegaze, jaren later wordt het genre als innoverend beschouwd. Wat denken jullie daarvan, en terwijl we er toch over bezig zijn, kan het jullie schelen wat de pers over jullie schrijft?
Ik heb de eerste golf van shoegaze nooit bewust meegemaakt dus begrijp ook niet echt waarom de pers zo denigrerend deed over een muziekgenre. De invloed die een plaat zoals Loveless heeft gehad op indie/alternatieve muziek mag absoluut niet onderschat worden. Wat mij betreft heeft het genre heel wat baanbrekende muziek opgeleverd. Wat de pers wel of niet over ons schrijft is minder belangrijk. Het is erg cool om aandacht te krijgen van kranten en tijdschriften, maar we zijn niet meteen het type band dat daarnaar op zoek gaat. We laten liever onze shows voor zich spreken. We zijn heel dankbaar voor alle aandacht die we krijgen, maar tegelijkertijd vraag ik me soms af waarom Newmoon aandacht krijgt in een krant of tijdschrift, terwijl er zoveel belangrijkere dingen zijn om aandacht aan te geven.
Het is natuurlijk wel eigen aan het genre, maar Newmoon doet me wegdromen, denk je daar ook zo over?
Met Space hebben we bewust geprobeerd om een plaat te schrijven die heel atmosferisch is. We willen mensen meenemen in een bepaald verhaal en ze als het ware uit zichzelf laten treden. Ook live proberen we een soort van sfeer te creëren waarbij mensen alles kunnen loslaten en in een soort van roes terecht komen. Om te horen dat dit bij jou het geval is is dus een enorm compliment en exact wat we proberen te doen.
Ook al hebben jullie een zeer eigen geluid, hoor je de invloeden. Jullie deelden in Brussel het podium met één van de uitvindsters van het genre (Rachel Goswell). Hoe voelde dit en hebben jullie met elkaar gesproken over de shoegazeliefde?
Na onze show met Minor Victories hebben we mekaar even gesproken. Ze vertelde ons dat ze fan is van de band en dat ze veel dingen hoorde en zag die haar aan vroeger deden denken. Komende uit de mond van iemand die zo’n impact heeft gehad op het genre was natuurlijk een absoluut compliment. Rachel was enorm charmant in omgang en heel erg geduldig om wat jonge gasten even te laten freaken over haar muzikale prestaties.
De songs steken ook enorm ingenieus in elkaar. Massa’s details die je pas na een paar draaibeurten echt ontdekt, ik veronderstel dat er heel wat werk aan te pas kwam vooraleer de songs af waren, niet?
Ik denk dat Newmoon nog nooit een nummer heeft geschreven waarvan we wisten dat het klaar was. We blijven sleutelen en werken aan onze songs tot op het moment
dat ze opgenomen worden. Meestal gaat het om dingen zoals de juiste ‘sfeer’ scheppen, en het is niet altijd eenvoudig om te ontdekken hoe we dat net moeten doen. Wat betreft de teksten gebeurt dit altijd op het einde van het proces. Als de muziek af is begin ik de teksten uit te werken. Meestal heb ik wel een bepaalde thematiek in gedachten waar ik iets mee wil doen, maar de echte tekst komt pas helemaal op het einde.
De hoes van Space is net als de muziek, je moet er een paar keer naar kijken vooraleer het beeld je absorbeert. Kun je hier wat meer over vertellen?
Voor de artwork hebben we bewust voor een abstract beeld gekozen. We wilden iets dat vergelijkbaar was met covers van bands zoals Bauhaus of Joy Division. Een soort van abstracte cover die wel opvallend en herkenbaar is. We vroegen aan Nick, onze art director, om de hoes te zien als een echt schilderij, en niet zozeer een albumcover. Het resultaat is iets dat ook lijkt op een echt kunstwerk, en niet meteen gewoon de hoes van een plaat.
De Belgische muziekscène zit in een ware boomperiode. Wat vinden jullie van de Belgische scène? Bands die we absoluut in het oog moeten houden?
Er gebeuren zoveel coole dingen momenteel. Ik denk meteen aan Glints, Teen Creeps, Hoar, Crowd Of Chairs, Double Veterans… Ik vergeet er ongetwijfeld nog een aantal. Tip: doe de moeite om nieuwe en jonge bands te leren kennen.
Jullie staan (jawel!) op Pukkelpop. Hoe voelt dat?
Niemand in de band durfde ooit dromen van dit soort dingen. Toen we begonnen met Newmoon vroegen we ons écht af of er in België wel ruimte was voor een band zoals de onze. Elke keer zoiets gebeurt staan we gewoon met ongeloof te kijken naar wat op ons afkomt. Heel vaak begrijpen we het zelf niet eens. En dan te bedenken dat we aanvankelijk niet eens wisten of we ooit een echte plaat zouden uitbrengen of op tour gaan.
Wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Ik zou dan moeten kiezen voor Dear You van Jawbreaker. Die plaat heeft een enorme impact op me gehad op persoonlijk en muzikaal vlak. Alles aan die plaat klopt. De sound, de teksten, de songs. Jawbreaker is altijd een grote bron van inspiratie voor me geweest. Ook de manier waarop die band hun ding bleef doen ongeacht de reacties van de ‘fans’ is best inspirerend. Een typisch verhaal van een band die zijn tijd misschien wat te ver vooruit was.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur in een lift mee te zitten en wat zou je dan doen?
Met één van de 4 gasten uit de band. We zitten sowieso al enorm vaak uren met elkaar opgesloten in een kleine bus. Dus denk dat 8 uur in een lift wel zou lukken. Misschien niet met Robby, want die snurkt megahard.
