Op donderdag 21 november is het eindelijk zo ver. In hometown Gent zullen de Mind Rays in De Centrale hun nieuwe lp Course Of Action voorstellen, een dag nadien doen ze dat in Het Bos met Cocaine Piss. We hadden een babbel met zanger Sis Sevens over het nieuwe (sterke!) album.
Course Of Action is vrij vlug na Nerve Endings verschenen. Jullie hadden er blijkbaar veel goesting in….
Na het touren met Nerve Endings zijn we inderdaad vrij snel terug beginnen schrijven, 2 jaar tussen 2 platen is eigenlijk niet vrij vlug, maar we hebben deze keer echt wel onze tijd genomen om deftig aandacht te geven aan het groeiproces van veel van de nummers.
Wat is volgens jullie het verschil tussen Course Of Action en de voorgaande plaat?
Course Of Action is veel doordachter geschreven, gespeeld en opgenomen als Nerve Endings, nog altijd zeer spontaan natuurlijk maar slimmer en beter in zowel het arrangement als de teksten. Waar Nerve Endings ook eerder een verzameling van nummers was die we over een langere periode hebben gemaakt zijn we er deze keer aan begonnen met het idee van een plaat die meer samenhangend is, met een flow, verhaal en meer gedefinieerde sound.
De plaat voelt aan als één energiestoot. Heeft dat iets te maken met het feit dat jullie de plaat hebben opgenomen in iets meer dan vier dagen?
Vier dagen was net gepast eigenlijk, we hebben ons voor niets of niemand moeten rushen maar het spreekt voor zich dat de nummers vanzelf profijt hebben aan een korte en krachtige studiesessie.
Het is ook een korte plaat. Ook een bewuste keuze?
Al van in het prille begin van ons ontstaan hebben we inderdaad altijd wel vrij korte nummers gemaakt. Bewust is dat eigenlijk niet, een nummer zal eigenlijk nooit écht af zijn, je kan er eindeloos aan blijven sleutelen maar op een bepaald moment moet je wel gewoon afstand nemen en het laten zijn. Bij ons komt dat moment vaak als het nummer compact is. Onnodige strofes, refreinen of solo’s kom je bij ons niet tegen, zo wordt muziek vaak verwaterd en saai. Het vet wegsnijden tot er enkel maar vlees, bloed en beenderen overblijven.
Naast de energie, hoor je er ook veel woede en frustratie in. Klopt dat beeld dat wij hebben?
Dat beeld klopt absoluut.
Wederom werd gekozen voor PNKSLM. Jullie zijn daar best tevreden, niet?
Inderdaad, het is echt een geweldig label. Met een heel oprechte visie en een hart en ziel voor muzikanten en muziek. Ze hebben een heel breed spectrum aan verschillende soorten artiesten wat ook heel cool is.
Jullie zijn ook een internationale band. Was het moeilijk om iets te doen over de grens?
We hebben daar altijd enorm veel geluk mee gehad eigenlijk. Van begin af aan altijd veel en goede shows in Nederland gespeeld en door een paar keer met together PANGEA gespeeld te hebben op Europese tour kunnen gaan. Niet moeilijk, gewoon veel chance.
De plaat werd opgenomen met Pieter-Paul Devos. Hoe was het om met hem samen te werken?
Op voorhand hadden we er met hem al een demosessie van een paar dagen in ons repetitiekot opzitten en het is zeer snel gebleken dat het een ideale samenwerking ging worden in de studio. Pieter-Paul snapt volledig hoe en wat we proberen te doen en was de perfecte persoon om de nummers van Course Of Action mee op te nemen, hij vulde ons heel goed aan.
Jullie zijn één van de strafste livebands en zo’n soort groepen zitten meestal niet graag in een studio. Hoe is dat met jullie?
Wij eigenlijk net wel, nummers in de studio verfijnen en opnemen is een zalig proces. Het doet altijd deugd om een nummer dat eindelijk af is door de speakers te horen knallen.
Soms denk ik wel eens, Mind Rays is nu eens 100% rock-’n-roll. Juist?
Euh…
Jullie zijn ook tamelijk uniek in België. Is dat een voor- of nadeel?
Voor de mensen die naar ons luisteren is dat een voordeel vermoed ik? Voor ons in ieder geval een groot compliment als je naar de vele saaie en lustloze bands van tegenwoordig kijkt.
Als er zoiets bestaat als een Mind Rays-ethiek bestaat. Hoe luidt die dan?
Eerlijkheid, puurheid, overgave.
Vat Course Of Action in één zin samen…
Je ergste fucking nachtmerrie.
