Het Leuvense/Kortrijkse kwintet MAMVT maakt muziek onder de slogan: “music fliest with finesse of a whale”. Na de beluistering van hun tweede ep Ivory Walls, die op 15 februari verschijnt, wisten we helemaal wat deze mannen daarmee bedoelden. We hadden een gesprek met gitarist Julien Mortier.
Vanwaar komt jullie groepsnaam?
Dat was eigenlijk een lange discussie tussen MAMVT, Astrozombies en Birchmen. Op een gegeven moesten we ook hard lachen met het idee om ons Dinosaur Deniers of Killer Tomatoes te noemen, maar hebben dan toch wijselijk beslist dat niet te doen. (lacht) Uiteindelijk zijn we dus bij MAMVT uitgekomen omdat het goed bekte en we er een goed logo mee gingen kunnen maken.
In jullie bio noemen jullie je sound een mix van Pink Floyd, Alice In Chains, Queens Of The Stone Age en Mastodon. Maar vinden jullie ook niet dat jullie geluid veel steviger is dan de genoemde bands?
Dat waren inderdaad de invloeden die we in het begin in ons hoofd hadden en dat is organisch geëvolueerd naar wat het nu is. Retrospectief kun je zeker ook zeggen dat bands als o.a. Brutus, Baroness, Opeth en Tool in onze muziek geslopen zijn. In MAMVT maken we graag sterk contrasterende muziek waarbij we harde en zachte stukken tegenover elkaar zetten. Hoewel we zeker niet klinken als Pink Floyd is dat wel een heel sterke inspiratie om die zachte sfeervolle soundscapes te maken. Bands als Mastodon leveren dan eerder een voorbeeld voor de hardere stukken.
Stephan Louwes heeft het artwork van jullie ep gedaan, waarom zijn jullie bij hem langsgegaan?
Stephan is geniaal op zijn eigen zotte manier. We hebben hem eigenlijk leren kennen toen we met MAMVT ons eigen muziek- en kunstfestival hadden georganiseerd in SOJO in Leuven (Artsy Fartsy Fest). Naast wat creatieve bands en experimentele muziekprojecten hadden we ook een aantal kunstenaars uitgenodigd om hun werken tentoon te stellen. Stephan was daar dan onder zijn alter ego Slartz met een grote berg tekeningen, zijn graphic novel debuut LIMBO (waarvan trouwens een vervolg op komst is) en zijn eerste plannen voor zijn stripreeks Moon. Die avond was iedereen in de band eigenlijk al direct overtuigd dat we dat op ons album moesten zetten. Hij heeft zo’n sterke evocatieve stijl die direct oproept om wat verder te mijmeren over oneindige landschappen en donkere thema’s. En dat is wel een perfecte match gebleken met onze muziek.
Waar halen jullie de inspiratie vandaan voor jullie teksten?
Met de teksten verkennen we verschillende emoties en proberen we een kader te scheppen om die voor onszelf een plaats te geven. Conceptueel gaat Ivory Walls sterk over het omgaan met de slechte kant van jezelf. Dat gaat van hoe die basis gelegd wordt in je jeugd tot de woede en wanhoop die ermee gepaard gaan. In The Last Flight Of The Kosmonaut wordt geflirt met het idee van los te laten en jezelf weg te laten zinken in het diepe, om te stoppen met vechten dus. Yuri heeft een groot deel van zichzelf in de teksten gelegd en is daar zeer diep in gegaan. Het is zijn grote kracht als tekstenschrijver om ook de emoties van de rest van de band mee te verweven in zijn teksten.
Waar willen jullie staan over 10 jaar met de band?
Dat is een moeilijke natuurlijk. 10 jaar is nog wel even en het is moeilijk te voorspellen wat er in die tijd allemaal gaat veranderen. Als band hebben we alleszins een attitude om gefocust te zijn op wat vlak voor onze neus staat. Ik denk dat we allemaal snappen hoe zeldzaam het is om een band te hebben waar er een heel sterke klik is, zowel muzikaal als persoonlijk. Bands zijn jammer genoeg vaak een vluchtig gegeven dus als je dan even het geluk hebt om een band te hebben waar je een deel van jezelf in kwijt kunt, dan doe je er goed aan om niet te wachten met het onderste uit de kan te halen. We focussen ons op zoveel mogelijk nu gedaan te krijgen. De rest komt later wel.
Voor welke band zouden jullie het voorprogramma willen verzorgen en waarom?
Er zijn heel veel bands dat we hier zouden kunnen vermelden natuurlijk, maar Brutus is zeker wel een droom om eens voor te openen. Ze zijn muzikaal sowieso een grote inspiratiebron, maar dan ook nog eens van Leuven. En ik kan mij voorstellen dat het ook gewoon echt leute is in de backstage.
Wat zijn jullie toekomstplannen?
Voorlopig zijn we bezig met de release van Ivory Walls en slorpt dat al onze aandacht en tijd op. Het plan is om dat te promoten met een reeks optredens en ook op zoek te gaan naar een booker. Daarnaast hebben we nog verschillende plannen in de pipeline waaronder mogelijks een korte tour, wat liveopnames en terug het repetitiekot induiken om te beginnen werken aan de volgende plaat.
