21 is ze, Lola Vanderplas en onlangs bracht ze de ep More Myself uit. Pop? Ja, maar meer dan dat. We vroegen het zelf aan de Antwerpse.
Dag Lola, hoe en wanneer ben jij op het idee gekomen om met muziek te beginnen.
Lola: Ik zing al zolang ik me kan herinneren. De droom om zelf muziek te maken en uit te brengen was er altijd al, maar ik was lang te onzeker om hiermee te beginnen. Toen ik twee jaar geleden mijn studies aan het conservatorium van Rotterdam begon, vergaarde ik snel de skills en het zelfvertrouwen om eigen nummers te schrijven.
Je maakte het jezelf niet moeilijk en betrad de muziekwereld onder je eigen naam. Een bewuste keuze?
Ja, Ik had het moeilijk met het idee van een artiestennaam omdat Lola de “artiest” niet verschilt van wie ik in het dagelijks leven ben. Ik zou me gaan verschuilen achter een persona die zich niet authentiek voelt. Ik ben persoonlijk ook blij met mijn naam, dus waarom zou ik die dan niet gewoon gebruiken?
Iets zegt me dat je muziek ook ook zeer persoonlijk is.
Mijn nummers zijn een soort dagboek. Het zijn mijn egoïstische en soms onrealistische gedachten en gevoelens. Mijn teksten zijn innerlijke monologen, die zonder muziek vaak negatief zouden klinken, maar door de muziek juist melancholisch en herkenbaar worden.
Zijn er grenzen aan in hoeverre je jezelf kan blootgeven in muziek?
Ik heb moeite met iemand letterlijk aan te spreken in mijn teksten. Daarom ben ik zuinig met het gebruik van de “you” vorm in nummers. Momenteel werk ik aan een paar nieuwe ideeën, waarin ik meer durf te experimenteren met diepere onderwerpen zoals mentale gezondheid, lichaamsbeeld en persoonlijke ervaringen. Dit vind ik heel spannend, maar het helpt me om ook op muzikaal vlak te experimenteren.
We spreken over Lola, maar ook Gilles Van Deuren is belangrijk voor je muziek. In hoeverre is hij je partner in crime?
Gilles is al meer dan drie jaar mijn partner in de liefde en in de muziek. Hij was er altijd bij in de studio om mee te schrijven, arrangeren en op te nemen. Hij is een getalenteerde gitarist en bassist en helpt mij om de nummers vanuit een andere hoek te bekijken.
Je werkte samen met Bram Delacourt, niet de eerste de beste producer, ik neem aan dat hij belangrijk was voor je ep?
Bart Delacourt was inderdaad een zeer grote aanwinst voor dit project. Nadat hij me geholpen had bij mijn auditie voor het conservatorium, voelden we meteen een muzikale klik. Hij pushte me om toch net dat beetje meer van mezelf te geven, zelfs wanneer ik denk dat er niets meer in zit. Ook hij heeft enorm veel geholpen bij het schrijven en arrangeren. Zo hebben we vaak uren nagedacht over één zin die dan net niet goed past bij de rest van het nummer. Dat perfectionisme had de ep zeker nodig.
Die ep heet More Myself. Weer iets persoonlijks, wat kun je vertellen over die titel?
Deze zin spookte al enkele jaren voor het maken van dit project door mijn hoofd. Ben ik meer mezelf? Of ben ik gewoon minder iemand anders. Als jonge twintiger, vraag je je veel af. Plots ben je geen kind, maar een volwassene. Wie ben je dan als persoon? Ik vergeleek me, zoals iedereen, met anderen op sociale media of in mijn omgeving. Onbewust neem je bepaalde kwaliteiten van anderen over. Hoeveel van jezelf blijft er dan nog over? Nu weet ik dat ik nooit zal kunnen stoppen met op zoek gaan naar mezelf, maar na het schrijven van deze ep kan ik wel zeggen dat ik me nog nooit zoveel mezelf heb gevoeld.
Je zal er geen problemen mee hebben dat we je muziek als – weliswaar goede – pop bestempelen, want het is duidelijk dat je een zo breed mogelijk publiek wil bereiken?
Ik ben persoonlijk geen grote fan van die oneindige subgenres. Je zou mijn muziek alternative, indie of pop kunnen noemen, want die kwaliteiten heeft het wel. Het liefst zie ik mijn muziek gewoon als mijn muziek. Om een publiek te bereiken moet je er natuurlijk een naam op plakken. Mensen willen je muziek kunnen vergelijken. Daarom zetten artiesten in hun bio ook: “For fans of….”. Alles is al eens een keer gemaakt, het verschil is nu dat ik het maak. Mijn muziek is voor iedereen die op zoek is naar steun of herkenbaarheid.
Vertel ons een geheim, vertel ons je muzikale dromen!
Mijn grootste droom is natuurlijk kunnen rondtoeren met mijn eigen muziek. Spelen op de grote festivals zoals: Pukkelpop, Rock Werchter of Best Kept Secret horen daar ook bij. Dan heb je ook nog de stiekeme droom om viraal te gaan op sociale media. Dat hoort er vandaag de dag jammer genoeg ook bij. Momenteel heb ik nog niet veel succes, maar ik geef niet op!
Wat is voor jou een ideale popsong?
P.Y.T (Pretty Young Thing) van Michael Jackson. Je kan en mag niet stilzitten als dit nummer wordt gespeeld.
Over dat publiek, hoe verlopen de zaken tot nu toe?
Momenteel doe ik samen met Gilles Van Deuren veel akoestische sets. Nu het zomer is, zijn er veel mogelijkheden om op gezellige locaties te spelen. Hierdoor vergaren we toch elke keer weer een paar nieuwe fans. Via deze shows en via sociale media probeer ik langzamerhand een trouw publiek op te bouwen.
Wie zijn je muzikale voorbeelden en waarom?
Mijn grootste voorbeeld is Billie Eilish. Ik heb haar zien groeien van een nog onbekende artiest tot een gigantisch popfenomeen. Ik werd vroeger vaak met haar vergeleken en dat vond ik zeker niet erg. Haar eerlijke songwriting en creativiteit inspireren me nog steeds. Momenteel laat ik me inspireren door songwriters zoals Lizzy McAlpine, The Army The Navy, Adrienne Lenker, Tiny Habits en Sufjan Stevens. De manier waarop zij gevoelens kunnen vertalen naar poëtische teksten en gedurfde harmonieën is iets waar ik naar streef. Ook op vocaal vlak probeer ik mezelf altijd uit te dagen en dan baseer ik me op artiesten zoals: Michael Jackson, Stevie Wonder, Sara Bareilles, Lianne La havas en Yebba. Zij zorgen ervoor dat ik niet altijd in die safe zone blijf.
Omdat we het aan iedereen vragen: wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Dit zal hoogstwaarschijnlijk nog veranderen in de komende weken/maanden. Maar voor nu is het Older van Lizzy McAlpine. De nummers zijn stuk voor stuk hartverscheurend. De instrumentatie en het oog voor detail, gecombineerd met teksten die niets verbloemen zorgt voor een puur en authentiek popalbum.
Spotify – Instagram – YouTube – Tiktok
