Tekst: Hendrik Hindrex
Foto: W.Pike
Het gaat hard voor de Britse sensatie Yard Act. Onze verwondering is groot als frontman James Smith en de Belg W.Pike op de proppen komen met een bijzonder knappe samenwerking. Het nummer Rhodes electric pianos promo clip tilt de vermaledijde categorie reclamedeuntjes naar een onverwacht hoog niveau. Reden genoeg om W.Pike – ook bekend als Guillaume Brochet – enkele vragen te stellen.
Guillaume, hoe is dit nummer tot stand gekomen? Wat is jouw bijdrage?
Ter promotie van de elektrische Rhodes-piano MK8 en het hierop gebaseerde betaalbare alternatief, de digitale plug-in V8, kwam de firma Rhodes uit Leeds op het idee om zanger James Smith van de Leedse band Yard Act te laten samenwerken met muzikanten die de Rhodes-piano een warm hart toedragen. Het initiatief bereikte me via hun nieuwsbrief en ik ben meteen op de kar gesprongen. Rhodes stelde het vocale gedeelte met videoclip ter beschikking, in mijn homestudio heb ik er drums, klassieke gitaar en Rhodes-piano, met gebruikmaking van hun splinternieuwe plug-in V8 die ik gratis ter beschikking kreeg, aan toegevoegd. Het muzikale gedeelte komt dus volledig van mijn hand. Zelf had ik de Rhodes-klanken ongetwijfeld eerder al onderbewust gesmaakt, maar het was Peter Revalk van de Wizards Of Ooze die de Rhodes-piano begin jaren 2000 enkele maanden nadat we brons behaalden op Humo’s Rock Rally binnensmokkelde in onze opnames van de ep van Very Camel. De sprookjesachtige, fluweelzachte klank van het instrument heeft me sindsdien niet meer losgelaten. Het is een instrument dat alleen maar met liefde en zachtheid bespeeld kan worden, een beetje het tegenovergestelde van de Moog-synthesizer waarmee je het dak van je huis kan blazen en waar ik ook grote fan van ben. Ik hou nogal van uitersten denk ik. Mijn ultieme tip voor wie helemaal in de lieflijkheid van Rhodes wil ondergedompeld worden: de soundtrack van Nénette et Boni door Tindersticks. Magistraal.
Wie is Yard Act ? Wat voor iemand is James Smith ? Ga je ook meewerken aan concerten van Yard Act (14.04.23 R’dam, 15.04.23 Genk) ?
De band Yard Act opereert vanuit de achtertuin van de Rhodes-vestiging in Leeds en brengt een mix van postpunk en indierock met politiek getinte en maatschappijkritische teksten. Hun debuutalbum The Overload werd warm onthaald door pers en publiek met een nominatie voor de Mercury Prize als kers op de taart. Onze samenwerking is geheel via onlinekanalen gebeurd, wat mij betreft een heel aangename en efficiënte modus operandi want goedkoop zonder verplaatsings- en verblijfskosten en snel zonder tijdverlies door reizen. Bovendien kan je in je eigen comfortzone werken en blijft je ecologische voetafdruk erdoor beperkt. Alleen maar voordelen dus. Ik heb James inmiddels laten weten dat ik met plezier op het Little Waves Festival in C-Mine aanwezig zal zijn, maar louter als toeschouwer welteverstaan. Laat de band zich maar vol gas op de postpunk en indierock storten, dat kunnen ze best zonder mij. Op de affiche trouwens ook het onwezenlijk straffe Dans Dans met Bert Dockx, daar ben ik lichtjes fan van.
Ik vind online nog niets terug op de kanalen van Yard Act. How come? Op welke platformen is het te beluisteren?
Om hun debuutalbum te promoten staat Yard Act voor een lange festivalzomer die hen zelfs tot in Japan brengt, dus veel tijd voor zijprojecten blijft er waarschijnlijk niet over. Hun prioriteiten liggen momenteel begrijpelijkerwijs elders. Bovendien is het alleen zanger James Smith die zijn stem en tekst aan Rhodes en bij uitbreiding aan mij heeft geleend, de rest van de band heeft niet aan het project meegewerkt. Onze song is momenteel te beluisteren via mijn Facebook-account Guillaume Brochet en via mijn YouTube-kanaal Pike Music en binnenkort ook via de gangbare streamingplatformen.
Het gedicht dat James voordraagt is een ode aan het vakmanschap, de nauwgezetheid, de arbeidsethiek en de passie die met het vervaardigen van de elektrische Rhodes-piano gepaard gaan. Die fysieke piano is niet zomaar te vervangen door een digitaal appje. Nochtans heeft de jeugd daar nood aan omdat veel muziek de dag van vandaag zo wordt gemaakt, het is niet anders. Omdat Rhodes ook in dat digitale spectrum garant wil staan voor absolute topkwaliteit heeft het jaren geduurd vooraleer ze hun software volwaardig achtten om op de markt los te laten. Het maakt de fluwelen klanken van de Rhodes nu bereikbaar voor elke artiest. Voor een echte Rhodes-piano beginnen de prijzen zelfs op de tweedehandsmarkt vanaf pakweg 10000 euro, terwijl je hun software nu voor minder dan 200 euro kan downloaden, een zegen voor jonge muzikanten die genoodzaakt zijn hun homestudio betaalbaar te equiperen.
Voor de luitjes die onder een steen leven: wie is W.Pike ?
De artiestennaam W. Pike is het alter ego van Guillaume Brochet, een schuilnaam waaronder ik in de sociale media verschijn. Zoals veel muzikanten heb ik vroeger in tal van bandjes gespeeld. Na de split van Very Camel is het, behalve als dj op menig feestje, muzikaal helemaal stilgevallen tot ik mezelf enkele jaren geleden de vraag stelde of ik nog iets met mijn eigen muzikale creaties wou doen, ik werd er immers niet jonger op. Sindsdien timmer ik gedreven doch bevrijd van onrealistische ambities aan een weg.
Freed from desire, mind and senses purified, freed from desire. Niks moet, alles mag, we zien wel waar het schip strandt. Op middellange termijn wil ik mijn debuutalbum afwerken waarop ik alles, maar dan ook echt alles, zelf wil doen. In mijn hoofd ben ik ook al bezig met mijn tweede album dat ik zoveel mogelijk met gastmuzikanten wil maken en – last but not least – inmiddels zijn we ook aan het repeteren om de muziek van W. Pike live te brengen. We zoeken daarvoor nog een drum(m)(st)er en een toetsenist(e), dus beste mensen, solliciteren maar. Tussen al dat solowerk door moet ik dringend weer aan de slag met mijn fantastisch Glanzende Guido’s om enkele bewerkingen van Guido Belcanto in te blikken. Het oeuvre van die lieve, talentvolle troubadour kan niet genoeg in de bloemen worden gezet. Als onze nationale omroep het nalaat dat te doen, dan doe ik het wel.
Maar nu ga ik eerst twee weken onthaasten in Spanje, de natuur in, fietsen en wandelen, met als enige gezelschap mijn vrouw, een tandenborstel en een bankkaart. Dos cervezas por favor,… om me daarna tot het najaar op te sluiten in mijn home studio. Alleen maar mooie vooruitzichten dus.
