De Leuvense band Isadore heeft de voorbije jaren niet stilgezeten. Sinds haar oprichting in 2016 bracht ze reeds een ep uit, behaalde ze tweemaal de finale van de Leuvense Interfacultaire Rockrally en werd ze geselecteerd voor Humo’s Rock Rally in 2018. Niet slecht voor een tweejarig bestaan. Vorige week bracht de groep haar eerste single You Say I Won’t naar buiten met een nieuwe bezetting van vijf. Tijd dus voor een echte introductie, en een gesprek met frontvrouw Joanne Van Bastelaere.
Welke veranderingen heeft jullie band gekend doorheen de jaren?
In het begin speelden we nog akoestisch en waren we met twee, Freya Dasseville en ik. Na een jaar zijn we uitgebreid naar vier, omdat we bij wedstrijden vaak de commentaar kregen dat we nog een ritmesectie en bas misten om onze sound voller te maken. We hebben dat dan eens geprobeerd, en we vonden het effectief zelf ook beter klinken. Zo zijn er een drum en bas bijgekomen, en met die nieuwe bezetting hebben we ook samen de ep opgenomen. Sinds maart werd de bezetting nog eens omgegooid en zijn er mensen bijgekomen, weggegaan en van instrument veranderd. De single is nu het eerste werk met de nieuwe bezetting van vijf, een soort van introductie van de groep naar de buitenwereld toe.
Hebben jullie de muziekstijl zien veranderen met de nieuwste bezetting?
Ja, dat komt vooral door de invloed van gitarist Ward Adriaens. Wij werken namelijk op twee manieren: ofwel maak ik een liedje met gitaar en zang waar de rest dan hun ding aan toevoegt, ofwel biedt Ward een gitaardeun aan waarop we verder bouwen. Ward maakt anders muziek dan ik maak en doet dat ook anders dan de vorige gitariste. En je merkt wel, we spelen iets meer poppy, funky dingen en dat zijn dan nummers waarvan de basis van Ward komt. Die stijl kan je ook horen in de single.
De slagzin van Isadore is ‘not your regular indie’. Wat maakt jullie anders dan de andere indie?
We gebruiken die slagzin, omdat wij heel vaak de vraag krijgen met welke groepen onze band vergeleken kan worden. Dan moeten wij altijd nadenken van ‘pfff, met wie moeten wij onszelf eigenlijk vergelijken?’ Eerlijk, we zouden het niet weten. Dat is moeilijk voor ons, terwijl andere bands hun invloeden vaak in hun bandbeschrijving zetten. Wij zijn niet echt beïnvloed door andere muzikanten in de zin dat we iets soortgelijks willen maken. Daarom ‘not your regular indie’, omdat we het gewoon moeilijk vinden om onszelf te vergelijken met iemand.
In jullie nieuwe single zit een LGBT+ boodschap verwerkt, iets wat zowel blijkt uit de tekst als de videoclip.
Onze teksten zijn altijd vrij open, maar ik schreef You Say I Won’t wel als een soort van openbare coming out. De clip toont dit en ook de tekst snijdt het thema aan: het initieel wegsteken van wie je bent uit angst, het onderdrukken van bepaalde gevoelens die je dan toch inhalen en dwingen tot eerlijk zijn met jezelf. Ik heb daar nu iets over homoseksualiteit in gestoken, maar voor anderen kan daar iets anders inzitten. Zo zag onze bassist Kevin daar bijvoorbeeld drugs in.
Waarom vind je het belangrijk je lesbische oriëntatie te tonen?
Omdat het deel is van wie ik ben, en daardoor ook deel van Isadore is. Ook omdat ik dacht, stel dat iemand het ziet die zelf nog niet uit de kast is en die denkt ‘zo leuk, die is niet eens zo gekend, dat is een gewoon persoon en die schaamt zich daar niet voor’. Dat mogen dan maar 1 of 2 personen zijn die dat zien, het zou mooi meegenomen zijn mocht het in iemand iets kunnen losmaken. Artiesten in de Belgische en internationale muziekscene komen daar ook gewoon nog te weinig voor uit.
Je sprak over de openheid van jullie teksten, schrijf je vaak op een manier die mensen toelaat hun eigen interpretatie te geven aan de nummers?
Ik probeer dat wel te doen, ja. Ik vind dat ook belangrijk, omdat ik teksten schrijf met een bepaald idee en gevoel, maar niet vind dat ik dat moet opleggen aan diegene die luistert. We doen dat soms als oefening bij de bandleden van ‘lees nu eens de teksten en zeg mij waar het volgens u over gaat’. Gewoonlijk komen daar wel dingen uit dezelfde lijn uit, maar het is toch nooit hetzelfde. Ik vind dat iets moois, want zo kunnen mensen er hun eigen ding mee doen.
Kunnen we in de nabije toekomst ook een nieuwe ep van Isadore verwachten?
Nee, dat nog niet. We gaan eerst zien waar de single ons nu brengt en eventueel doen we daarna nog eens een single. Een ep of een cd is nog niet voor direct.
