De compilatietape A Sentimental Mixtape #1 liet ons voor het eerst kennismaken met de muziek van First. IJskoude electropop van Jasmin Smolders en Pieter Vochten waar toch een zekere warmte inzat, maar vooral veel melancholie en de kunst van het vinden van de juiste song. Ondertussen heeft First een eerste ep uit, en dat is alleen maar het begin.
Hallo omschrijf First eens. zelf heb ik het over electropop in al zijn lagen, dus nu mogen jullie het eens proberen.
Donkere elektronica met industriële beats en eclectische synthklanken. De bassen en drums zijn vrij donker, in de melodieën proberen we dan weer meer lichtheid op te zoeken.
Hoe lang is de band eigenlijk al bezig?
First was mijn bachelorproef aan PXL Music in Hasselt, waar ik Pieter ook leerde kennen. Dat is nu zo een drie jaar geleden. First had al enkele band formaties doorstaan, maar met ons twee voelde het pas echt goed aan.
De eerste springplank was meteen een mooie doordat jullie zijn opgepikt door sentimental en een track kregen op hun compilatietape. Hoe zijn Fenne en Kobe bij jullie terechtgekomen?
Fenne was terechtgekomen bij mijn vriend (Skrew Studio) voor het grafisch ontwerp van de merchandise van Whispering Sons en daarnaast het ontwerp van de sentimental compilatiecassette. Zo kregen Fenne en Kobe onze muziek te horen. Fijn toeval en een grote eer.
En nu dus volledig op eigen benen met een eerste ep, kun je daar iets meer over vertellen?
Onze debuut-ep First is een mooi voorbeeld waar we naartoe geroeid zijn al muzikant. Het is een eerste impressie van hoe onze sound is ontwikkeld. Ik vind dat onze sound snel evolueert, de tweede ep zal dan waarschijnlijk nog wat harder en volwassener klinken.
Wat zoek je in een song? Een boodschap of een sfeer?
Sowieso een sfeer. De songs zijn heel gevoelsmatig en bouwen op. Een nummer krijgt ook vaak later pas betekenis door de stemming van het nummer.
Je hoort duidelijk 90’s invloeden en dan in het bijzonder van Hoover, de voorloper van Hooverphonic. Zijn dat soort bands een invloed?
Ik heb al veel verschillende dingen gehoord waar mensen First in herkennen, waar ik mij totaal niet mee kan identificeren. Maar waar zit de invloed dan wel, het is een goede vraag. Joni Mitchell is mijn grote liefde, dit klink niet als First maar is wel een enorme inspiratie. Artiesten als Fever Ray en Crystal Castles zijn dan weer een mooi uitgangspunt voor wanneer ik muziek schrijf.
Opmerkelijk is ook dat de muziek wel ijskoud klinkt, maar tegelijkertijd een zeer warm gevoel uitstraalt. Ervaar jij ook die tegenstelling?
Ja sowieso. Ik hou van die contrasten. First is heel donder en frêle tegelijkertijd. Dat contrast opzoeken tussen licht en donker vind ik heel interessant.
Bestaat er in feite zoiets als “dit is nu eens geschikt voor First”, of niet?
Ik draag tegenwoordig altijd een zwart pak op het podium, het begint echt al een ding te worden. Dit is voor mij ook weer dat contrast tussen dat feminiene en duistere kantje.
Wat zijn in feite jullie ambities?
We kunnen al zeggen dat er een tweede ep op komst is in het najaar. Hier hebben we ook fijne plannen mee, dus stay tuned. We willen zoveel mogelijk bezig blijven en groeien. Na die twee ep’s mag voor mij onze debuutplaat komen in 2021, ik vind dat een mooie opbouw.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste is dat muziek een moment kan versterken. Muziek is onvoorwaardelijk en altijd schoon.
The Knife of Portishead?
The Knife.
Brian Wilson of Paul McCartney?
Paul McCartney.
Wat is de beste plaat aller tijden en waarom?
Hounds Of Love van Kate Bush. Het begint al meteen bij Running Up That Hill als eerste track op de plaat, bezwerend en een mix van licht en donker. Het album is voor mij een artistiek statement.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en wat zou je dan doen?
Patti Smith. Ik neem aan dat ze veel te vertellen heeft in de komende 8 uur dat we samen vastzitten. Ik heb Just Kids twee keer gelezen, daarnaast heb ik van mijn lief ook al haar andere boeken gekregen. Ik heb het gevoel dat ik haar een beetje ken.
