Dirk Da Davo ken je uiteraard als de helft van het ter ziele gegane The Neon Judgement, maar de man is nog lang niet uitgezongen. Als Neon Electronics, gewoon solo of zoals onlangs met icoon Jean-Marie Aerts. Tijd voor de tien vragen!
Welke rol speelt muziek in je leven?
Wel, dat is een roeping en een passie hé. Een dominante rol dus, als sinds mijn jeugdjaren…!
Wat is de eerste plaat die je in je leven kocht. Niet liegen!
Moeilijke ,want dat is al lang terug : ik denk dat het Pink Floyd was : A Nice Pair was de titel van het album. Het zijn de 2 eerste albums van Pink Floyd toen heruitgebracht als een dubbel-lp: The Piper at the Gates of Dawn en A Saucerful of Secret. Pink Floyd met de grote Syd Barret! Die muziek is mij steeds bij gebleven, geen evidente muziek toen, en nu nog niet eigenlijk (lacht). Dat was in 1973. Daarvoor waren nog wat singles van Gary Glitter, The Sweet en zo’n zaken. Glamrock ook dus.
Welke artiest of band heeft jou op het podium meest geïmponeerd?
Talking Heads begin jaren tachtig. Nog maar enkele jaren terug Gary Numan tijdens de Splinter-tour Vaak mijn ogen dicht gedaan om mij mee te laten voeren met die man .. Respect! En concerten tijdens de jaren 80 : Bauhaus, Fad Gadget, Gang Of Four enzo meer … De diversiteit die we toen hadden, straf spul allemaal. Het is wat moeilijk om maar 1 band te benoemen
Noem drie bands of artiesten van dit moment die we in het oog moeten houden.
Belgisch: Apparaat en Ono Scream kunnen mij zeer bekoren …
Welke platenhoes vind jij de meest iconische?
Velvet Underground : de plaat met de banaan !
Wat is volgens jou de meest ondergewaardeerde plaat ooit in jouw ogen?
De platen van Warren Suicide bijvoorbeeld. Toen ik die voor de eerste keer beluisterde had ik zo een gevoel van , wow ; that’s it : het deed me denken aan crossover tussen electro en Sonic Youth. Helaas zijn ze nooit echt komen boven drijven… In muziek heb je natuurlijk niet alleen talent nodig , ook moet je geluk hebben: the right time, the right place… en een investeerder is ook van erg groot belang om een band groot te maken. En dat lukt zeker nu niet meer met de staat waar de muziek (het gratis verhaal) nu is.
Wat is volgens jou de meest overgewaardeerde plaat in je ogen?
Erg veel van wat op de radio zit. Ik ga geen namen noemen. Het lijkt mij allemaal zeer kunstmatig en artificieel om bands ‘on the track’ te houden… De muziekindustrie heeft namelijk nog iets nodig hé ; dus ze kiezen de groep, ze brengen het naar de radio en ze pushen voor airplay ; als het mensen het maar dikwijls genoeg horen, dan zijn ze wel mee. Dat is de algemene overwaardering. Maar het spreekt mij simpelweg niet aan. Muziek berust voor mij vooral op karakter en zeer vooral : op identiteit! Dat mis ik zeer zeker vandaag.
Welke plaat doet jou wenen?
Nou (lacht), ik heb niet zo direct een weenplaat hoor!
Mocht jij voor 24 uur in de huid mogen kruipen van iemand anders, niet noodzakelijk een muzikant. Wie zou het zijn, en wat zou je dan doen?
Donald Trump misschien en dan zelfmoord plegen, dan zijn we daar ook klaar mee, maar ik zou dan na 24u wel zeker willen terug komen als Da Davo hé ! (lacht) Ongeschonden en NIET met geel haar aub!!!
Noem eens het meest gênante moment uit je artiestenleven!
De weg naar het podium kwijt geraken op het DOUR Festival was wel erg, ja ! Stress dat dat gaf! Ik haalde het nog net! Een gitaarriem die los schiet tijdens het moment surpreme in een nummer is ook gênant. Voor het overige valt het nogal mee! De meest gênante hou ik wel voor mijn biografie mocht die er ooit komen (lacht)
Copyright : Karim Hamid
