Nico Kennes heeft met Barely Autumn het jaar mooi geopend met de prachtplaat Day Trip To The Petting Zoo. Hoog tijd om Kennes een paar vragen te stellen over deze tweede van Barely Autumn.
Ten eerste proficiat meet jullie nieuwe album. Het klinkt volledig anders dan zijn voorganger, was daar een bepaalde reden voor?
Bedankt! Wel, onze eerste plaat kwam eigenlijk voort uit de nachtelijke gitaartokkels die ik op mijn kamer maakte. Maar dit tweede album ontstond terwijl we al live aan het spelen waren met de band. De insteek was dus wat anders: ze vertrekt minder van akoestische gitaar alleen. Er zitten nummers in die echt op synths gebaseerd zijn, of op piano.
Voor de nieuwe plaat is er gekozen voor meer diversiteit en bredere arrangementen, is dat de evolutie van de band?
Ik denk dat dat nauw samenhangt met de thematiek op Day Trip To The Petting Zoo. Ons debuut was eerder een break-up-plaat. Daarom paste het ook om de arrangementen daar zo sober en breekbaar mogelijk te houden. De nieuwe plaat is geschreven in een andere fase van mijn leven, eentje vol feestgedruis in de Brusselse hoofdstad. Dat heeft zich ook vertaald naar de muziek.
Op jullie eerste album was de invloed van Eels duidelijk te horen, op jullie Bandcamp vermelden jullie de band nu ook weer als invloed. Is Eels een grote inspiratiebron?
De muzikale invloed was inderdaad vooral hoorbaar op de eerste plaat. Sowieso heb ik vroeger veel naar Eels geluisterd. Maar ook in de werkwijze en aanpak zijn er heel wat raakvlakken. Ons motto met Barely Autumn is een beetje om het niet nodeloos ingewikkeld te maken, maar een gevoel zo puur en rechtstreeks mogelijk op muziek te zetten. In het verleden heb ik me met andere projecten wel eens bezondigd aan teksten die ietwat te bol stonden van de metaforen of filosofische kwinkslagen. Dat wou ik met Barely Autumn bewust vermijden. Ik denk dat die filosofie – ‘less is more’ in plaats van ‘more or less’ – Eels ook niet vreemd is. Los daarvan wil ik de band ook niet teveel regeltjes opleggen. Wie weet maken we de volgende keer wel een Italo Disco-plaat.
Vanwaar hebben jullie de inspiratie gehaald voor de titel: Day Trip To The Petting Zoo?
Toch één metafoor dan: die in de titel. Ik gaf eerder al aan dat deze plaat geschreven is in een andere fase van mijn leven: eentje van wilde feestjes in plaats van melancholische nachten. Toch is dat feesten niet altijd louter positief. Voor een stuk is het ook een soort vlucht voor de dagdagelijkse realiteit. Vandaar ook de titel: Day Trip To The Petting Zoo. Op een kinderboerderij hoort ook alles fantastisch te zijn. Maar in wezen is het een soort bubbel, als je er buitenkomt sta je opnieuw in de realiteit.
Hoe schrijven jullie de nummers ? Zijn alle ideeën van Nico of is het eerder een groepsgebeuren?
De basis begint altijd bij mij. Laten we zeggen dat een idee bij mij geboren wordt. Maar daarna breng ik mijn digitale doosje vol demo’s mee naar de repetitie, en beslissen we samen welke nummers we verder uitwerken. Iedereen kan er zijn ei in kwijt, maar gedurende dat proces waak ik er wel over dat de identiteit van Barely Autumn overal genoeg in doorsijpelt.
Een titel als Abortion Coffee ligt niet echt voor de hand dus wij vragen ons af waar je de inspiratie vandaan haalt voor de teksten?
Geloof het of niet, maar dat is een waargebeurd verhaal. Niet persoonlijk, gelukkig, maar een goede vriend van mij heeft het echt meegemaakt. De Franse dialoog die je hoort tijdens de bridge is trouwens niet zomaar een sample, maar een dialoog tussen de twee eigenlijke protagonisten van het verhaal.
Er zit nog steeds wel een bepaalde donkerheid in jullie nummers, sluipt dit gevoel er toevallig in of streven jullie daar naar?
We steken dat er niet bewust in of zo. Ergens zal dat wel diep in mij zitten. Want het klopt dat dat gevoel er in om het even welk soort nummer welk ergens insluipt.
Mogen we van Barely Autumn verwachten dat jullie elk nieuw album met een nieuw geluid komen?
Hopelijk blijven we onszelf verrassen. Ik heb op dit moment nog geen enkel idee hoe de volgende plaat zal gaan klinken. En dat is maar goed ook.
Van waar kwam het idee om van elk nummer van de plaat een clip te maken?
Dat paste in het kader van onze plaat als een totaalconcept. De videoclips moesten de sfeer van de albumhoes doortrekken: de clips zijn telkens opgenomen in de natuur, en de doeken die je terugziet op de cover, wapperen weelderig in de videoclips. Ook de keuze om met dezelfde twee performancekunstenaars te werken voor alle video’s stond in het teken van die constante. Los daarvan is er natuurlijk ook gewoon de harde budgettaire realiteit, die ons niet toelaat om voor elk nummer een geënsceneerd verhaal uit te werken. Dan liever een sluitend totaalconcept dan twee mooie video’s en verder niets.
Op jullie agenda staat een tournee naar Duitsland, is de band daar goed gekend en gaan jullie de plaat nog promoten in eigen land
We tourden er vorig jaar al door Keulen, Hamburg, Hannover, Berlin en een aantal kleinere steden. Dit jaar keren we terug om er onze nieuwe plaat voor te stellen. We werken er samen met All Rooms Agency. Op zich een beetje een omgekeerde wereld misschien, dat we in Duitsland en Nederland wel een bookingsagent hebben en in België niet. Gelukkig kennen we onze weg wel in de Belgische scene. We stelden de nieuwe plaat al voor in Leuven, Genk en Gent. Na onze Duitse tournee spelen we nog release shows in Pilar in Brussel (26 februari) en in GC Den Breughel in Haacht (11 april).
