Zin in een bende brandstichters? Leg dan de ep van Arson op. Let’s Start A Fire heet die en ja die is hot, zelfs David van John Coffey is fan! Tijd voor een gesprek!
Dag heren, leg eerst maar dat verhaal uit van die kassei!
Jeroen: Het is eens iets anders dan een droge biografie, niet? Het is eigenlijk een deeltje storytelling om de lezer meteen in de juiste sfeer van de band te brengen. Kasseien, Gent , het Belfort, ..etc. Allemaal sfeerschepping. Wat wel een belangrijk onderdeel is voor deze band.
Gert: Kasseien hebben ook een specifieke functie, namelijk mensen van A naar B krijgen. Maar die ene kassei heeft een ander doel voor ogen. Voorbijgangers zijn bijna verplicht om er even bij stil te staan en er aandacht aan te besteden. Leuke metafoor vonden we.
Een kassei die uitsteekt is ook één die in de gewone rij niet thuis hoort, is dat hoe jullie Arson zien?
Gert: Hoewel ik absoluut niet denk dat wij het wiel hebben uitgevonden, zijn er eigenlijk niet zo heel veel bands die doen wat wij doen. Om dat gevoel nog wat te versterken, hebben we sterk ingezet op het hele concept errond. Ik zie Arson deels als een beleving, deels als een band. De looks, de merch, de liveshow, de lyrics, … alles maakt deel uit van het concept en we trachten daarmee uit te pakken.
Arson bestaat uit vijf muzikanten die bij andere bands zaten. Waren jullie die andere bands beu dan?
Gert: Drie van de vijf leden zijn nog steeds actief in andere bands. Jeroen heeft Atlas, een screamo band die momenteel on hold staat en is frontman bij het kersverse Hoar, dat zich beweegt in het indie/electro pop genre. Nathan en ik zijn beiden nog actief in post black metal band Soul Grip. Elk lid van Arson kan zichzelf een veelzijdig muzikant noemen met ervaring in verschillende genres.
Fabian en Rien hadden voor dat ze Arson opstartten een metalcore band genaamd Anti Icon, waar ook Nathan een lange tijd deel van uitmaakte. Bij hen was de motivatie om Anti Icon levende te houden op een bepaald ver te zoeken en ze hadden enorm veel zin om iets helemaal nieuw te proberen. Ikzelf was ook jarenlang drummer voor progressive death metalband Zygoma en hoewel deze band ondertussen niet meer bestaat, heb ik nooit het gevoel gehad dat ik de bands waar ik deel van uitmaakte beu was.
Rien en Fabian deden op een gegeven moment hun plannen voor hun nieuwe band uit de doeken. Nog voor ik één noot muziek had gehoord, was ik al volledig in de ban van het concept en was het een no-brainer om de band te vervoegen.
Op vrij korte tijd, twee jaar is in de muziek niet lang, hebben jullie een ep opgenomen. Iedereen ziet zijn eigen kinderen graag, maar toch: ik veronderstel dat jullie hier zeer trots op zijn?
Gert: (Even rechtzetten: het concept voor de band ontstond in 2016 maar het eigenlijke schrijven en afwerken van nummers begon pas in 2017.)
Trots is een understatement. Niet alleen ben ik zéér tevreden van de nummers die op de ep zijn verschenen, ook ben ik heel trots op hoe alles tot stand is gekomen. Enkel de drums zijn opgenomen in een professionele studio. Alle gitaar-, bas- en vocaltracks hebben we zelf opgenomen in ons kleine, stinkende repetitiekot met als ‘producer’ Rien achter de laptop. We wilden heel graag Jag Jago van The Ghost Of A Thousand strikken als mixing engineer van deze plaat en hadden het absoluut gewéldig gevonden indien David Achter de Molen van John Coffey een vocalbijdrage kon leveren. Beide wensen, waarop we initieel zelfs niet durfden hopen, zijn uitgekomen dus denk ik dat we over alle ingrediënten beschikken om trots te zijn op onze eerste ep.
Jullie kregen inderdaad de medewerking van David Achter de Molen van John Coffey, hoe verliep dit? Moeilijk om hem te overtuigen?
Gert: Niemand in deze band kent David, of een ander lid van John Coffey, persoonlijk. We zijn allen grote fan van zijn stemgeluid dus dachten we dat we gewoon maar even contact konden opnemen en afwachten of hij überhaupt zou reageren. Rien contacteerde hem via Facebook met een link naar enkele demo’s, zonder dat we enige social media presence hadden. Tegen alle verwachtingen in kregen we antwoord en bleek David geïnteresseerd te zijn om een stukje te zingen op ons nummer Lords Of Misrule. Moeilijk om hem te overtuigen was het dus niet, maar we voelen ons enorm vereerd dat hij zelfs nog maar de moeite heeft gedaan om het even te beluisteren en het niet gewoon te negeren!
De naam Arson past perfect bij de muziek, was deze naam jullie eerste keus?
Gert: De naam was eigenlijk al besloten nog voor Rien en Fabian andere leden aanwierven. Daar is niet meer op teruggekeken, het klopte gewoon.
Wie ep’tjes maakt, moet ook het podium op, hoe zit dat bij Arson?
Jeroen: We mikken nu vooral op kleine dingen. Akoestische huiskamerconcerten zoals Jera On Air zijn ideaal voor ons.
Gert: Hoe meer, hoe liever! We zijn een liveband en zoals eerder al vermeld zou ik durven stellen dat de looks en het hele concept al bijna even belangrijk zijn als de muziek zelf, dus doen we niet liever dan onze nummers live brengen. Elke opportuniteit die ons interessant lijkt, grijpen we met beide handen. Laat maar komen, die shows!
Arson is wederom een band uit het Gentse. Zelden heb ik een scene gezien die zo bruisend is als de Arteveldestad. Hoe komt dat denk je?
Jeroen: Ik denk dat Gent de laatste jaren een heel leefbare stad is geworden op vlak van creativiteit. Er zijn desondanks het sluiten van enkele legendarische plekken zoals bv. Café Video ook heel wat fantastische initiatieven. Zowel op vlak van muziek als beeldende kunst. Plaatsen zoals Gouvernement, Plek, Consouling, Kinky Star, Charlatan, Trefpunt, Dok… hebben echt wel sterke banden kunnen leggen met gevestigde waarden zoals bv. De Vooruit en zorgen ervoor dat er een veel sterkere “flow” is tussen de underground en de mainstream. Er is meer aandacht voor opkomende muziek en kunst.
Gert: Ik denk dat het voor Genste muzikanten in de eerste plaats enorm motiverend is om Gentse (of tegenwoordig in Gent gevestigde) bands als Raketkanon, Amenra, Oathbreaker, Steak Number Eight, enz. te zien groeien naar internationale waarden en die een grote fanschare wisten te vergaren. Daarnaast zijn er gewoon heel wat getalenteerde muzikanten te vinden in Gent. Smijt deze allemaal samen in een relatief kleine stad en je creëert automatisch een broeihaard van creativiteit.
Wat doe je als je iemand de boel in fik ziet steken?
Jeroen: Waarschijnlijk de politie bellen, maar om cool te blijven: headbangen?
Gert: De goede burger in mij zal de politie bellen. Het Arson-lid in mij zal trachten de band nog snel bijeen te roepen en van de gelegenheid gebruik maken om een epische videoclip te maken.
Wat kies je seks, drugs of rock ’n roll?
Gert: een gezonde balans tussen de drie?!?!
Jeroen: Rock ’n roll. De andere twee zijn een logisch gevolg.
Wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Gert: Dat zal voor mij Slipknot met Iowa zijn. Ik was 8 jaar toen deze plaat verscheen en een neef van me vol overtuiging kwam aanzetten met deze, toen nog kersverse, gestoorde band. Iets gelijkaardig had ik op dat moment nog nooit gehoord, gevoeld of ervaren. Tot op de dag van vandaag denk ik dat ik nog maar weinig platen heb gehoord die me zó hard beïnvloed hebben en waar ik nog steeds kan naar terugluisteren zonder te moeten constateren dat het jeugdsentiment is geworden. Die vocalprestatie van Corey Taylor alleen al…pfoe
Jeroen: Ik ga het klassieke antwoord verschuldigd zijn en zeggen dat er niet 1 is. Somewhere Along The Highway van Cult Of Luna heeft wel een blijvende indruk gemaakt, maar hetzelfde geld zeker voor Storm of The Lights Bane van Dissection, Murder Ballads van Nick Cave, () Van Sigur Ros, Anthems to The Welkin At Dusk van Emperor, Blackwater Park van Opeth, The Fiancee van The Chariot, Lifted van Bright Eyes en For Your Pleasure van Roxy Music. Ik kan hier nog een hoop obscure shit zetten, maar het lijstje is al hip genoeg.
Met wie zou je het niet erg vinden om acht uur in een lift te zitten en wat zou je dan doen?
Jeroen: Tom Cruise en dan samen proberen uit de lift te geraken. Of Camille Ringoir, daar zou ik mee kaarten.
Gert: Ik zou het gewoon wél erg vinden om acht uur in een lift vast te zitten, met eender wie. Sorry.
Het laatste woord is aan jullie….
Gert: Een oprechte ‘merci’ aan iedereen die ons reeds steunde. Let’s start a fire.
