Op 16 september vieren we feest. Luminous Dash blaast als muziekwebsite één kaarsje uit en we gaan er een gewoonte van maken om iedere twee/drie maanden in de Kinky Star in gent een festival te organiseren met bands die gevestigde waarden zijn in het undergroundcircuit, en andere waarvan je wellicht nog nooit gehoord hebt…gewoon omdat we vinden dat je ze moet horen! Skiska Skooper bijvoorbeeld…tijd voor een interview!
Skiska Skooper: Hoe komt een mens er op?
Mathias: Dat is eigenlijk heel plots gekomen. Ik zat (zoals wel vaker gebeurd) doelloos door Facebook te scrollen. Plots kom ik een post van Brent Vanneste tegen. Iets in verband met een Kaoss Pad die hij verloren was. Iemand reageerde daar super random ‘skiska skoeper’ op. Ik was toen al op zoek naar een naam en die woorden zijn de daaropvolgende dagen blijven plakken (vanaf dat ik ze deftig kon uitspreken). Ik heb toen direct naar Tim (Martens, de vorige drummer) gestuurd en hij was direct akkoord. Dat moet een week of twee voor onze eerste repetitie geweest zijn. Veel mensen denken dat het een pun richting Siska Schoeters is. Dat is dus niet zo. Al zal ze er ergens wel iets mee te maken hebben.
De naam lijkt te zeggen dat jullie alles nuanceren, of is dat een volslagen verkeerde inschatting?
We nemen inderdaad niet alles al te serieus. Daar maak je je eigen toch alleen maar ziek van. Langs de andere kant gaan de nummers wel over heel serieuze zaken uit mijn leven. Niet per sé op een letterlijke manier, maar ik steek op zijn minst een bepaald gevoel in elk nummer. Ik ben niet iemand die een nummer zal schrijven rond een pakje boter uit de koelkast (lacht).
Bitter weinig mensen hebben jullie muziek al gehoord. We zullen zeggen: stel jullie voor!
Mathias: Dat vind ik eigenlijk heel moeilijk. Het klinkt heel hypocriet als je je eigen ‘product’ moet verkopen. Ik zal een poging wagen: ‘Een iets luchtigere variant op Bazart.’
Tegenwoordig heb je iedere dag wel een nieuwe band in dit land, dus je moet speciaal zijn. Wat maakt Skiska Skooper bijzonder?
Mathias: Goede vraag. Er zijn ontelbaar veel Belgische bands die er voor mij tussenuit springen omdat ze iets anders doen dan al de rest en dat bovendien met een vurige passie doen. Wij zijn ook niet meteen de meest alledaagse boysband, denk ik dan (lacht). Maar misschien sta ik er te dicht bij om hier een objectieve kijk op te hebben. We doen gewoon waar we zin in hebben. Dat vind ik het belangrijkste.
Hoe ontstaat een song bij jullie?
Mathias: Ook hier vaak op een dwaze manier eigenlijk. Ik ben wat op mijn gitaar aan het tokkelen en plots komt daar een riff tevoorschijn. Dan begin ik wat te experimenteren rond die riff, et voilà: het geraamte van een nieuwe song. Ik breng dat geraamte mee naar de repetitie en Joery (Masson) doet daar zijn ding mee op de drums. De nummers zijn dus eigenlijk al grotendeels afgewerkt voor ze in het repetitiekot belanden. Uiteraard heeft Joery zijn volledige inspraak hierin en als hij iets niet goed vindt of hij weet een manier om het te verbeteren, dan sta ik daar zeker voor open. ’t Is niet dat ik zo’n dictator ben, hoor (lacht). Tegenwoordig gebeurt het ook dat we tijdens de repetitie jammen en dat daar uiteindelijk een nummer uit voortkomt.
Zo ver er materiaal van jullie bestaat, denk ik dat jullie niet vies zijn van experiment. Hoe ver mag een muzikant hierin gaan of is hij hierin volslagen vrij?
Mathias: Ik vind het dwaas als je jezelf grenzen zou opleggen. Dat blokkeert enkel je creativiteit. In het begin speelde ik enkel met één fuzzpedaaltje. Ik vond dat wel cool, aangezien dat eigenlijk altijd gewoon aan stond en je op je gemak eens kon rondwandelen. Ondertussen is dat toch redelijk geëscaleerd en nu heb ik moeite om mijn effectenbak alleen te kunnen optillen (lacht). Ik ben wel altijd een groot fan van effecten op vocals geweest. Des te meer, des te beter. Hierlangs kan het ook wel eens gebeuren dat mijn microfoonstatief als slide wordt gebruikt, mijn gitaar aan het schuren is met de versterker of dat ik god weet wat onder mijn snaren probeer te rammen. Dat laatste probeer ik tegenwoordig wat in toom te houden. Een gitaar is minder robuust dan je zou denken (lacht).
Zijn er niet te veel bands in België, of zijn er nooit genoeg?
Mathias: Kan dat? Te veel bands? Ik betrap me er tegenwoordig wel vaker en vaker op dat ik absoluut niet meer mee ben met het internationale muzieklandschap doordat er zo veel goede Belgische bands zijn.
Iedere band heeft dromen, hoe klein of groot ze zijn. Welke is die van Skiska Skooper?
Mathias: Het voorprogramma van De Romeo’s doen in het sportpaleis (lacht). Ik zou eigenlijk al blij zijn als we geregeld in een smerige kelder of een op instorten staand kraakpand mogen spelen. Dat zijn altijd de beste (lees: brakste) en meest memorabele optredens.
Jullie staan binnenkort op ons festival. Wat mogen we verwachten?
Mathias: Een matig tot bovengemiddeld optreden. Als we de verwachtingen niet te hoog stellen, kan het er enkel maar op vooruit gaan (lacht).
Je moet kiezen uit seks, drugs of rock ’n roll. Wat wordt het en waarom?
Mathias: Rock ’n roll. De rest volgt dan wel (lacht).
Wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Mathias: Stuff & Such. Dat is de tweede plaat van Kapitan Korsakov. Ik schaam me dat ik hen pas een jaar geleden ontdekt hebt, wetende dat ik Raketkanon nog heb zien spelen voor een handvol mensen. Het voorlaatste nummer van die plaat, In the Shade Of the Sun, is gewoon perfect. Ik zou liegen als ik zeg dat het niet elke dag opstaat. Laat dat nummer aan eender welk persoon horen en (ook al is het niet hun stijl) ze vinden het goed. Als ik zo’n persoon dan mee naar een optreden van hen neem, zijn ze wel enkele dagen in shock ten gevolge van de rest van hun setlist (lacht).
Met wie zou je het niet erg vinden om acht uur in een lift te zitten en wat zou je dan doen?
Mathias: Siska Schoeters (lacht). Neen. Even serieus. Ik ga verder bouwen op de vorige vraag en kiezen voor Pieter-Paul Devos. Die mens kan op muzikaal vlak niks verkeerd doen voor mij en ik houd er gewoon van om uren over muziek, instrumenten en pedaaltjes te praten.
Het laatste woord is aan jullie?
Mathias: Hottentottententententoonstellingvoorverkoopkaartjesverkoop.
DIDIER BECU
