Een jaar of 5 geleden doken er in reggae-middens op sociale media voor het eerst clipjes op van een zekere Pachyman, het muzikale alter ego van de Amerikaanse Puerto Ricaan Pachy Garcia. Als een ware one-man-band nam hij niet alleen alle instrumenten, maar ook de productie en mix op zich. Hij lukte er bovenal wonderwel in de legendarische 70’s dubsound van grootheden zoals King Tubby, Lee Perry, maar in het bijzonder vooral Scientist erg nauw te benaderen. Dit alles vanuit zijn tamelijk primitieve kelderstudio in LA.
Deze aandacht leverde hem al snel een platendeal bij het Amerikaanse ATO records en verschillende internationale tours op. Op podium gooit hij zijn dub mixkunsten live in de strijd, gewapend met een kleine analoge Tascam mixer, een keyboard en een handvol effectpedaaltjes.
Ondertussen schrijven we dus 2025 en is Pachyman met Another Place al aan zijn zesde album toe. Waar het aanvankelijk vooral ging om het (weliswaar verdienstelijk) kopïeren van de Scientist-sound zette hij met zijn vorige album Switched On al voorzichtig de deur open voor een breder scala aan invloeden. Die tendens zet zich nog een pak verder door op deze nieuweling. Pachyman heeft een zoektocht ingezet naar een unieke sound die zijn persoonlijkheid en groei als artiest reflecteert.
Trouwe fans hoeven zich overigens geen zorgen te maken, de klassieke dubsound is en blijft de ruggengraat van dit album. Pachyman maakt van daaruit uitstapjes naar andere genres die sowieso al een groot deel van het DNA van dubmuziek delen. Hier blijft de som van de delen steeds organisch en voelt het resultaat natuurlijk.
De vooruitgeschoven single (en ode aan zijn thuisstad LA) Hard to part hint naar de late 70s / early 80s punk-funk die zijn oorsprong vond bij onder andere The Clash en Gang of Four om vervolgens in New York geperfectioneerd te worden door bands als Liquid Liquid en ESG. Het toepasselijk getitelde Take Me To Dance tapt trouwens uit exact hetzelfde vaatje.
False Moves doet ons dan weer denken aan de electronische punk klassieker Warm Leatherette van The Normal. Zowel de openingstrack Calor Ahora als het korte Strikes Back! tonen de invloed van synth-gedreven afrobeat uit de jaren 80. Denk maar aan artiesten als William Onyeabor of Basa Basa.
Verder mag het geen grote verrassing zijn dat de track Berlin een knipoog is naar de minimale dubtechno sound van de Berlijnse producersduo Basic Channel, beter bekend als Rythm & Sound. Zo loom en zompig als de loodzware sound waar de Duitsers voor gekend staan wordt het bij Pachyman echter nooit. Op Another Place laat Pachyman kortom een meer eclectische sound horen, zonder dat het gimmicky of geforceerd voelt. Enkel de hardcore dub- en reggae-puristen kunnen mogelijk een beetje teleurgesteld zijn door deze evolutie.
Wij kunnen de zin voor avontuur alleen maar toejuichen. Er is tenslotte al een schatkamer aan fantastische dub gemaakt in de 70’s waar we als luisteraar steeds naar kunnen teruggrijpen. Het is verder ook door de drang naar vernieuwing van Jamaicaanse producers in die tijd dat het genre in de eerste plaats ontstaan is. In dat licht is een artiest die op zoek gaat naar zijn eigen sound alleen maar lovenswaardig.
Op 31 mei kan je Pachyman live beleven in De Roma.
Facebook – Instagram – Spotify
