Francesco Bucci kennen we hier ten huize vooral van zijn band Ottone Pesante. Hij speelt er trombone, terwijl zijn kompanen trompet en drums spelen en qua genre noemen ze het zelf brassmetal. Blaasinstrumenten en metal dus, en het werkt, zeker live is de band overdonderend goed.
Bucci beperkt zich echter niet tot dit trio. Hij duikt in allerlei constellaties en samenwerkingen op in een heel divers muzikaal palet. Het Ecatorf Trio, genoemd naar de ecatorf die wordt bespeeld door Sergio Fedele. Het instrument is een uniek, door Fedele gemaakt instrument, deels contrabas maar met het mondstuk van een klarinet en nog wat andere veranderingen waardoor heel lage frequenties kunnen worden gehaald. Fedele bespeelt verder ook gewone klarinetten en fluiten, net als Piero Bittolo Bon. Bucci blaast dan weer de ziel uit zijn lijf met zijn vertrouwde trombone en tuba.
Drie blaasinstrumenten dus die samen een wel heel bevreemdende klankenwereld oproepen op het debuut Benthos.
Het is uiteraard niet zo evident om een album te maken met alleen blaasinstrumenten, het boeiend en gevarieerd te houden en tevens niet het standaardpubliek aan te boren dat wel van een streepje jazz houdt, want dit is het geenszins. Het is improviseren en experimenteren met klanken en vooral ook met de stilte tussen de klanken.
Dat het trio heel wat in zijn mars heeft bewijzen ze met een zeer originele versie van de oerklassieker Round Midnight. Niet zo eenvoudig te coveren maar ze doen het wel en dat op een zeer eigenzinnige manier. Het is net die eigenzinnigheid die dit tot een mooi staaltje van interessante avant-garde maakt.
