Aske Vang Rasmussen is zijn naam voluit en de Deense componist waagt zich met Music for the Working Body aan een orkestraal album dat hij volledig in zijn eentje heeft gecomponeerd en opgenomen. Het is een tour de force om het allemaal zelf te doen, al is hij in zijn geval iets in het voordeel tegenover veel anderen omdat hij een graduaat geluidstechniek heeft gevolgd aan de Deense Academie.
Muzikant per muzikant passeerde de revue om hun gedeelte in te spelen. Tachtig stuks passeerden zijn opnamestudio, waarna zijn titanenwerk kon beginnen om de compositie die hij voor ogen en oren had, in de vorm te gieten die hij zelf wilde.
Maar toch, eenvoudig is het allemaal niet, zeker niet als we lezen dat hij voor dit album de inspiratie haalde bij grootheden als Steve Reich (zijn minimalisme) en het dramatische van Wagner. Een verrassende keuze ook om het werk van beide heren aan elkaar te verbinden en er een diepgaand en ontroerend stuk muziek mee te maken. Vijf genummerde stukken zijn het geworden, die samen als één geheel klinken.
Pure klassieke muziek is dit zeker niet. Daarvoor speelt ritmiek te veel een rol, ritmiek die Aske Vang haalde uit andere genres dan klassiek. Het minimalisme is echter wel van groot belang in het traag verschuiven van noten en klanken, in het geleidelijk in elkaar overgaan van sferen, motiefjes en geluiden.
De autonome functies van het lichaam, waarvan we ons niet altijd bewust zijn, vormen de inspiratie voor dit werkstuk. Hoe functioneert het, hoe bloeit het op of geraakt het in verval, wat als er een schakeltje tegenwerkt of ontbreekt of niet meer functioneert zoals het behoort te functioneren. Vang poogt dit in muziek te vertalen, muziek die echter deze achterliggende gedachtes niet nodig heeft om te boeien.
Instagram – Instagram Fresh Ribes – Website Fresh Ribes
