Elk jaar rond deze periode, klinkt er frisse, spannende muziek in het Gentse Citadelpark. De bron van die mooie klanken is een bescheiden podium op de Eugène Felixdreef zo’n 100 meter van de ingang van het SMAK.
Ook zoals elk jaar, is het uurschema van het Citadelic festival (want daar hebben we het uiteraard over) eerder relatief dan absoluut. Dat bleek al op dag één toen we ons rond 13u05′, na veel opgejaag en gehaast, voor het desbetreffende podium bevonden om getuige te zijn van de openingsset van de Gentse jazz-zesdaagse. Op het programma drummer Eric Thielemans en pianiste Marta Warelis, al was er van die laatste nog geen spoor te bekennen.
Babbeltjes werden geslagen, drankjes genuttigd en tegen 13u30′ kwam een sprankelende Warelis in het gezelschap van organisator Rogé Verstraete aka ‘de man achter El Negocito Records’ het terrein opgewandeld. Geen tijd te verliezen dus. Er werden enkele modificaties gedaan aan de piano en na een korte soundcheck en wat onzekere blikken tussen de muzikanten – “Gaan we dan maar beginnen?” – stak het duo van wal met wat een improvisatieset van zo’n 90 minuten (inclusief pauze) zou worden.
De Poolse Marta Marelis woont sinds 2014 in Amsterdam en doet erg interessante dingen met piano’s, zo interessant zelfs dat we ons nu en dan afvroegen of ze wel gedekt zijn door de verzekering.
Thielemans is uiteraard geen onbekende in de Belgische jazz- en popscene en ook hij is niet vies van een klankexperiment op zijn tijd en meester van de impro.
Wat kregen we te horen?
Improvisatie, uiteraard, waarbij afwisselend Warelis en Thielemans het voortouw namen, al was het toch vaak het door Thielemans aangegeven ritme dat de basis leek te vormen voor wat komen zou. Zachte, zoekende pianostukken werden afgewisseld met explosieve uitbarstingen waarbij pianotoetsen/snaren en zeker ook de vingerkootjes van Warelis soms zwaar op de proef werden gesteld.
Vreemde geluiden ontsproten nu en dan aan het snaarinstrument en een blik in de klankkast van de piano liet enkele interessante en verrassende aanpassingen zien. Maar ook Thielemans liet zich niet onbetuigd als het ging om alternatieve manieren om de drum te bespelen. Schotels, schaaltjes, een leeg blikje cola, stevig uit de kluiten gewassen Mikado stokken, verfrommelde stukken papier… het passeerde allemaal en het klonk wonderlijk en spannend. Want spanning daar draait het toch voor een groot stuk om bij dit soort improvisaties, niet alleen voor de muzikant maar ook voor het publiek.
Een straf begin dus van zes dagen gratis jazz plezier in het hart van het Gentse Citadelpark.
Zin gekregen om ook eens te gaan kijken, dan vind je hier het volledige programma. Of de aanvangsuren exact gerespecteerd zullen worden, dat kunnen we niet garanderen; dat de sfeer en de muziek geweldig zullen zijn gelukkig wel!
