In Mechelen vond op vrijdag 2 en zaterdag 3 augustus 2019 de ondertussen alweer 44ste editie van de Dijlefeesten plaats, het muziekfestival dat al bestond toen er van Maanrock nog geen sprake was. De locatie was net zoals vorig jaar het Cultuurplein. Nieuw dit jaar was dat het festival voor het eerst in zijn geschiedenis betalend was. Was dat de reden voor de eerder lage opkomst, of lag het er gewoon aan dat er in datzelfde weekend veel te doen was, binnen en buiten Mechelen? Met namen als Mooneye, Black Leather Jacket, Gruppo di Pawlowski en Crayon Son kan het aan het aanbod alvast niet gelegen hebben. Hieronder lees je wat je op vrijdag zoal gemist hebt.
JUICY
Het Brusselse duo Juicy mocht de avond op gang trappen. De jongedames, gehuld in knal oranje plastieken truitjes en witte broeken met slierten, deden dat op een bijzonder beweeglijke wijze en dropten meteen een serieus energiebommetje met hun aanstekelijke dansbare mix van urban r ’n b en elektro. De dames huppelden of dansten over het podium en wisselden, er naar toe rennende, al eens van keyboard. Een keer werd ook de gitaar bovengehaald, te midden van het vitale elektrogeweld. De danspasjes en -moves zaten in een keurig uitgekiende choreografie.Beiden zijn bovendien gezegend met een prachtig stemgeluid, niet eens zo frèle als je zou kunnen vermoeden. De act van Juicy zat niet alleen ingenieus in elkaar, het klonk bijzonder lekker ook. Best wel jammer dat de energieke live-act van Juicy het moest stellen met een nog niet eens halfgevuld plein, maar het was nog vroeg op de avond.
MOONEYE
Rond half negen was het Cultuurplein al aardig volgelopen, maar de grote massa zou pas komen voor Gestapo Knallmuzik, later op de avond. Maar de topper van de avond stond nu op het podium wat ons betreft. Want jongens en meisjes, wat voor een magisch comfort to the soul concertje zette Mooneye hier neer zeg?! Nog maar 25 is Michel Libberecht, maar wat een ervaren songsmid en wat een volwassen tijdloze songs vloeien er uit diens pen. Dat hij met Mooneye recent De Nieuwe Lichting van StuBru won, verbaast ons dan ook niet. “Schuif gerust een metertje dichterbij” vroeg Libberecht aan het publiek dat dat gedwee deed om vervolgens ingepakt te worden met Libberechts pakkende songs, met fraaie melodielijnen én het fraaie stemgeluid van de Zwevegemenaar.
Samen met zijn band stortte Libberecht het Cultuurplein gul in diens ontroerparcours vol pure schoonheid. Labelen is eigenlijk verkeerd, maar als we er ons dan toch aan wagen, durven we stellen dat Mooneye klinkt als een kruising van het beter werk van Beirut, Neil Young, Avi Buffalo, Tom McCrae en Graham Nash. Of het ook helden van Libberecht zijn, weten we niet. Alleszins slaagt de jongeman er zonder veel moeite in om ook tijdloze topsongs te schrijven, zoals ondermeer Thinking About Leaving, This Thing en Time To Move Away From Here niet voor niets absolute toppers in de live-set van Mooneye in Mechelen, vrijdag. Het enige negatieve aan de set van Mooneye was dat die veel te kort duurde, dus graag gauw meer van dat.
GESTAPO KNALLMUZIK
Een heus scherm waarop een klok aan het aftellen was tot aan het optreden, een beeld van de band dat verscheen zodra die teller op nul stond, gevolgd door schaamteloos van Krafwerk ‘geleende’ visuals van Boing Boom Tschak – Technopop, lichtjes ‘aangepast’, alvorens onder de eerste beats ten tonele te verschijnen in behoorlijk ‘foute’ outfits. Zo maakte Gestapo Knallmuzik hun entree in Mechelen. Om vervolgens een batterij vol absolute onzin op het publiek los te laten. Met Komasaupfen was de toon gezet en toen het olijke trio Twaletpapier Gescheurdt en Heel die Tag Porno liet knallen, barstte het feest volledig los op het cultuurplein.
Fijnzinnigheid was mijlenver weg en noem Gestapo Knallmuzik met hun gefingeerde Jean Marie Pfaff-Duits met veel te veel haar op gerust de elektro-versie van De Lidl van CpeX, maar het dan overvolle Cultuurplein lustte duidelijk pap van de overdosis nonsens met bijhorende visuals, met ook fijnzinnige deuntjes als Kächelwinkel Pëeters, Claudia Schwiffer, en Wir Gehen von Grond of de tot aan de bissen opgespaarde Angela Merkel en Schüren mit ein Schürpapier, een deuntje dat sommigen naar verluidt tot op vandaag niet meer uit hun hoofd krijgen. Er waren duidelijk heel wat fans van de band naar Mechelen afgezakt, zij scandeerden dan ook moeiteloos alle ‘Duitse’ teksten mee. Zoals we ons lieten ontvallen in een nachtelijke tweet: “het is niet echt goéd, maar wel heel plezant”.
DJ KRENG
Dat het merendeel op vrijdag voor Gestapo Knallmuzik kwam, was overduidelijk. Meteen na het optreden liep het plein bijna volledig leeg. Wie wél bleef, kon de alternatieve en best wel aparte set van dj Kreng nog ervaren, met bijzonder fijne muziekjes bij de door Stef Lernous gekozen beelden, waaronder het fenomenale Mothers of the Sun van Black Mountain, een genotstrip van ruim acht minuten. Volgens één van onze concertvriendjes zelfs hét hoogtepunt van twee dagen Dijlefeesten. De plaatjes van dj Kreng bij de beelden van Lernous waren een eigenzinnig en stijlvol slaapmutsje om de avond te besluiten.
