De Rotonde van de Botanique is altijd onze ‘favorite playground’ voor tot de verbeelding sprekende concertjes geweest. Als dat dan nog eens in het kader van Les Nuits gebeurt, dan is de euforie alomtegenwoordig. 5 mei werden op het podium twee totaal uiteenlopende dames verwacht. Uit Parijs kwam Anna Majidson haar singer-songwriter skills demonstreren, zonder haar electro r&b combo Haute dus. Nadien was het aan een oogstrelende bassiste uit New York, met de heerlijke naam Blu DeTiger. Deze dame studeerde en leerde bas op de School of Rock op 7-jarige leeftijd. Blu DeTiger is overigens haar geboortenaam en dus geen loutere artiestennaam.
Anna Majidson voltooide vorig jaar het project Mixtape Telecom na het uiteenvallen van Haute. Ze kwam op Les Nuits haar net verschenen solo debuut La Rivière voorstellen. Ze beperkte zich niet tot de rustgevende singersongwriter skills die ze op dat debuut etaleerde. Het leek aanvankelijk wel die richting uit te gaan toen ze op een houten stoel plaatsnam en de eerste twee songs op mandoline speelde. Een spaarzame drumpartij stond op tape. Een paar knopjes induwen op haar laptop, en weg met die stoel en mandoline. Het was sowieso al een schril contrast met haar American football outfit van de Oakland Raiders. Sfeervolle dans en een uitbundig gezang gaven de set meteen een gans ander gelaat, maar wat een geweldige stem heeft Anna. Niet alleen Von Hausswolff, maar dus ook Majidson kan werkelijk alle toonladders aan.
We werden nog meer verrast toen plots Laure op het podium kwam vanuit het niets, voorzien van een 5-snarige bas die een spaarzame groovy touch gaf aan de knappe songs van de Parisienne. Het laatste deel – met sfeervolle belichting – was nog het strafst van al toen de songs Natasha en Delphine de set mochten afsluiten. Op plaat is Anna sfeervol maar op een podium ontpopt ze zich tot een veelzijdige boeiende zangeres en liedjesmaker. Ze was heel vaak hoofdbewegingen aan het maken alsof ze wilde headbangen op stilte met haar lange haren. Hierover zei ze aan het eind: “I just have a terrible pain in the neck and besides that I am just a big drama queen”. Wij hebben het liever over hoe ze ons meenam op haar hypnotiserende trip. Die mag een heel verre bestemming hebben, meegaan doen we sowieso.
Wie Blu DeTiger zegt, zegt TIKTOK. Ze begon als tourbassiste bij Kitten en vooral FLETCHER en maakte op het social media platform furore met covers van ondermeer Prince, Megan Thee Stallion en Janet Jackson. Ze kwam hier tevens haar debuut ep How Did We Get Here? (met de nodige covid-vertraging) voorstellen. Recent werd ze geciteerd als de “future of bass” en trad ze op tijdens een Saturday Night Live uitzending. Wind in de zeilen heet zoiets zeker?
Blu, haar gitarist en haar drummende broer Rex hadden veel plaats nodig, erg veel. Het is te zeggen, Blu had veel plaats nodig. Rex zat achter zijn drumkit die meer leek op een troon, de gitarist bleef op een denkbeeldige vierkante meter verankerd ergens diep rechts van het podium. Blu had de outfit van Anna Majidson kunnen lenen want wat zij tijdens zo een set aan afstanden aflegt is te gek voor woorden. Maak daar eens een heatmap van. Het is niet dat ze vestimentair op sportmanifestaties voorzien leek. Blu nam in een diepblauw licht plaats achter het microstatief, gekleed in een minirokje en kleurrijk nauw aansluitend topje. Haar voornaamste wapens? Haar basgitaar, haar stem, enthousiasme, Amerikaanse showskills en haar lange metalharen.
Ze speelde zowat de volledige ep How Did We Get Here? maar opende alvast met de kakelverse single Hot Crush Lover. Perfect aansluitend bij Toast With The Butter en Night Shade. “Don’t you want a cool bitch giving you some” hoeft geen uitleg vermoed ik zo. Geen idee wat ze in de kleurrijke videoclip allemaal over zich heen gegoten krijgt, maar het brengt een lach op onze gezichten, zoals ook tijdens de openingssongs het geval was. Vrolijke zomerse heupwiegende niemendalletjes van songs die meer richting soul en disco afdwalen. Er waren maar een 80-tal aanwezigen, maar de Rotonde was een enthousiaste bubbel van tieners en koppels van middelbare leeftijd die zin hadden in een funky party. Cotton Candy Lemonade bediende het publiek op haar wenken en de eerste rijen gedroegen zich alsof ze een voorraad candy lemonade for life werden aangeboden.
Meer hooks and baslijnen hoorden we tijdens het sterke duo Crash Course / Figure It Out. Ondertussen bestreek Blu dus het hele podium, al haarzwierend, door de knietjes buigend en vrolijk contactmakend met het dolle publiek. Je moet een Amerikaan echt niet leren wat showgehalte precies impliceert. This girl knows all the tricks in the book. Maar het is ontwapenend. Het funkfeest barstte nu pas echt los met een sensueel heet Tangerine, gevolgd door een dolle cover-medley die erg knap in elkaar stak en werkelijk iedereen aan het dansen kreeg. We hoorden strepen muziek van Gorillaz, OutKast en M.I.A. Een nieuwe song werd even uitbundig toegejuicht als de gekende pareltjes.
“Blondes have more fun, have all the fun. Why am I so different, sitting at home”? Het schaamteloze poppy maar o zo aanstekelijke Blondes zette de finale in vuur en vlam. Prince werd weer tot leven gewekt in het lichtjes briljante Mad Love. “I wanna shake you up” werd gezongen in de beste Funkadelic traditie. De Rotonde, de mooiste kleine danstempel van ons land! Het rockende Go Bad stond niet op de agenda maar afsluiten werd wel in stijl gedaan met het heerlijke Vintage. Blu liet de fans weten dat ze tijd zou maken aan de merch om uitgebreid met iedereen op de foto te gaan en zo geschiedde. Heerlijk hoe bands in hun beginjaren van alles genieten en die spontaneïteit drukt meteen elke potentiële aanval van vroege arrogantie de kop in. Blu was de innemende schoonheid die ze ook op het podum was en bezorgde ons nadien met veel plezier de setlist. Blu is our colour !!
