Een vleugje gedreven en spannende postpunk, gesyncopeerde synths en stuiterende ritmes, warme soundscapes, een gitzwarte parel en een subtiele gitaarsolo. Dat omvat de Luminous Belge van deze week. De meest spannende Belgische releases gecombineerd met de te ontdekken artiesten in een fijne afspeellijst. Deze week zijn de artiesten van dienst: Dead High Wire, Maarten Van Cauwenberghe, Wolf Vanwymeersch, ILA en Nicolas Michaux.
Begin dit jaar bracht Dead High Wire de single Hide uit, het bleek het eerste voorproefje te zijn van een album dat later dit jaar zal verschijnen. Vandaag krijgen we een nog een intense teaser uit de te verschijnen plaat.
The Lock Up begint vrij ingetogen maar barst pas uit in het refrein. We voelen de kwaadheid en frustratie, het nummer gaat dan ook over de pijnlijke consequenties van streven naar verandering en vechten tegen de gevestigde ordes en de grote politieke partijen.
Het is postpunk zoals postpunk moet klinken: gedreven, furieus en spannend. Deze Dead High Wire is dan ook een band met een fanatieke drive die heel aanstekelijk klinkt en niet een kopie van jaren 80 bands.
Maarten van Cauwenberghe, ook wel gekend als de artistieke helft van Voetvolk en spelend in bands als Dendermonde en Babyjohn, brengt in het voorjaar 2022 zijn eerste solowerk uit genaamd Little Sleep Big Dream. We krijgen alvast een intens voorsmaakje van wat er op de plaat zal komen met de single Suspicious Home.
Gesyncopeerde synths, warme pads, stuiterende ritmes en dissonante melodielijnen zorgen samen voor een onheilspellend gevoel als in een horrorfilm uit de jaren 80. Ongemakkelijk en zacht tegelijkertijd omschrijft Van Cauwenberghe zijn muziek. We kunnen dit alleen maar beamen want Suspicous Home is een intrigerende track die perfect wordt opgebouwd en vooral warm en mysterieus in de oren klinkt.
Wolf Vanwymeersch werd bekend als gitarist van The Van Jets en was de man achter Waldorf. Dit najaar werkt hij aan een solo-ep en wil hij zoveel mogelijk optreden. Deze Queen Of Mire is ondertussen al het derde voorproefje van die te verschijnen ep.
Het nummer gaat over het gevoel dat je jouw eigen wereld kunt creëren door in alles je eigen god en goedheid te vinden.
De warme soundscapes en kleurrijke gitaren staan fel in contrast met de donkere stem van Vanwymeersch maar dat werkt prima. Het is duidelijk dat deze songschrijver veel in zijn mars heeft en dat hij het avontuur en experiment niet uit de weg gaat en zo boeiende songs aflevert.
We hebben er reikhalzend naar uitgekeken, naar de opvolger van Montage, het bejubelde debuut van Ila. Ila is de nom de plume van de eigenzinnige 24-jarige singer-songwriter Ilayda Çiçek. Samen met haar kompanen Sam Smeets en Cas Kinnaer stellen ze vandaag hun nieuwe ep Felt voor.
Het donkere Eternitiy klinkt gitzwart en is wat ons betreft één van de strafste songs op de plaat. De melodie klinkt verslavend en blijft geweldig nazinderen. Zwartgalligheid troef, maar van een verslavende soort.
Ila klinkt als een engel die haar demonen moet bezweren, intrigerend en spannend, licht en gitzwart in één song. Welk gevoel wij overhouden na het beluisteren van Felt? Eentje van bewondering en nieuwsgierigheid wat dit live zal geven.
Pendelen tussen de driehoek Luik–Brussel en het eiland Samsø in Denemarken, dat is wat Nicolas Michaux al een aantal jaren doet. Naast agricultuur en zijn gezin houdt de singer-songwriter er zich op het eiland ook bezig met het schrijven van steengoede nummers die hij zowel in het Engels als het Frans brengt.
We konden vorig jaar al genieten van zijn tweede album Amour Colère en hij was in oktober te zien als één van Les Résidences de Botanique. Les Chutes is zijn nieuwe worp waar hij oude en nieuwe songs probeert te vereenzelvigen.
De opener op de plaat is Amusement Park het ideale nummer om kennis te maken met het oeuvre van Michaux. Een zwoel en rustig nummer waarin de intrigerende stem van de zanger goed tot zijn recht komt. Na enkele luisterbeurten heeft de song een verslavend effect en dromen we lekker weg bij de subtiele gitaarsolo.
Veel luistergenot!
