De vrouwelijke artiesten zijn deze week goed vertegenwoordigd in onze Luminous Belge-lijst. Daar zorgen onder meer Roselien, Samowar en Camille Camille voor. De no-nonsense rock-‘n-roll komt van Till Morninglight en Vaague zorgt dan weer voor een batterij elektronica. Voor ieder wat wils.
Een drummer die solo gaat? Hmmm, dat klinkt niet echt spannend. Of toch? Ook Simon Segers deed het recent (corona remember?) en wie Karen Willems ooit in haar eentje bezig zag, weet dat drummers óók echte muzikanten zijn…
Wat Pierre Antoine met Vaague doet, klinkt evenwel totaal anders dan wat we van Segers en Willems te horen krijgen.
De basis blijft uiteraard nog steeds een (uitgebreid) drumstel maar via een batterij elektronica, samples en een computer creëert Vaague een complete muzikale wereld. Een scheut tr(h)iphop, jazzy drumbreaks, een handvol breakbeats, wat soundscaping hier en daar, een likje pop en zelfs een zucht techno passeren onze auditieve organen en die lusten er wel pap van.
We moesten zeer lang wachten op het debuutalbum van Samowar maar het was de moeite meer dan waard. Elke song op deze plaat is uniek, wordt mooi opgebouwd en gedragen door de stem van Diependaele. Ook al is het dezer dagen moeilijk om origineel uit de hoek te komen als electro-project, toch lukt dat Samowar op elk gebied met deze straffe plaat.
Leen Diependaele nam de plaat op met Stijn Cole (Stan Lee Cole, Scheire en de Schepping) die de mix en productie voor zijn rekening nam en Andrew Claes van STUFF. die de nummers aanvulde met sax, EWI en HandSonic. De songs zijn met een loopstation laagje per laagje opgebouwd zodat we een breder geluid krijgen dan op de ep. Voor deze langspeler haalde Leen de inspiratie bij Kate Bush, Björk, Goldfrapp en Kylie Minogue en dat levert vooral een eigen, indrukwekkend geluid op. Ze gaat het experiment niet uit de weg en zoekt het dan ook op zonder dat ze songstructuur uit het oog verliest.
Frederik Vanhoo en Lode Haleydt vormen samen het garagerock duo Till Morninglight, opgericht in augustus 2020. Met enige trots stellen ze nu hun debuutsingle Lights Out voor.
Till Morninglight brengt no nonsens rock-‘n-roll met krachtige riffs en knallende drums. Lekker ruw en energiek zoals we het graag hebben.
Lights Out gaat over de rush die je krijgt bij een goed live optreden, deze jongens zijn er dan ook helemaal klaar voor om hun muziek live te brengen en onze muzikale harten te veroveren.
Wat ons betreft is dit alvast een hele sterke debuutsingle!
Camille Willemart leerde haar eerste gitaarakkoorden van haar moeder en schiep sindsdien haar eigen manier om muziek te maken. Ze begon haar muzikale carrière op 18-jarige leeftijd, tijdens haar jaar aan de zuidkust van Engeland, waar ze voor het eerst de straat op trok met haar gitaar en haar fragiele stem.
Camille Camille trok naar Zweden, en dook samen met producer Anders Lagerfors de studio in. Doordat de corona-epidemie bleef razen, kon ze enkel het eerste deel van de opnames maken in Zweden. Het tweede deel van dit album nam ze op in haar kamer in Leipzig, waar ze momenteel woont.
Het resultaat is een ontroerend mooie plaat met 12 pakkende diamantjes. De meeste songs zijn gebouwd rond het intieme gitaarspel van Camille Camille en haar veelzijdige, warme stem. Af en toe komt een keyboard de songs wat inkleuren maar meer hebben deze songs ook niet nodig. Haar pure, naturelle aanpak hoeft geen wall of sound van arrangementen. Van de eerste tot de laatste noot hangen we aan de lippen van Camille Camille en laat ze ons niet meer los.
Roselien deed podiumervaring op als het voorprogramma van Meshell Ndegeocello, Gregory Porter, The Jones Girls en Gabriel Garzon Montano en bracht in 2018 de single Loving uit. Die single kreeg een remix van Kaidi Taham die samen werkte met onder andere The Herbaliser, dj Jazzy Jeff en Amy Winehouse. Nu is ze volledig klaar voor derde ep Seventh Ascension die ze volledig zelf maakte en producete. Roselien gebruik op de ep drum-samples van Dr. Dre en Timbaland en maakte de songs op een Roland JX3P synthesizer en Ableton.
De nummers op de ep zijn een reflectie van op tijd in Londen en de verhuis van Brussel naar de Engelse hoofdstad. Ze verwerkte haar emoties in deze ep en dat levert wederom een straffe plaat op. Op haar vorige hoorden we aanstekelijk funky acid jazz terwijl ze hier meer voor een elektronische sound kiest die eerder de funky r&b richting uitgaat.
Opener Don’t Want To Be Alone is een zalige sensuele track waarop Roselien laat horen hoe flexibel haar stem wel is.
Veel luistergenot!
