Een warm deken, een tragikomisch liefdeslied, een eenmansbedroomproject, vlammende gitaarrock en expertise in computers en instrumenten. Wat een week met een injectie van kwaliteitsmuziek uit eigen bodem. Dat is onze wekelijkse Luminous Belge. Knallen maar!
Arne Leurentop speelde eerder in de bands van Pieter-Jan De Smet, Pascal Deweze, Liesa Van Der Aa, Tijs Delbeke, Hannelore Bedert en Helder Deploige. Daarnaast maakte en speelde de singer-songwriter muziek voor vele theaterstukken en dansvoorstellingen. Maar hij wou ook zijn eigen verhaal schrijven en dat doet Arne sinds 2014 onder de naam And They Spoke In Anthems. Na de albums June en Money Time mogen we volgend jaar in februari de derde langspeler Still verwachten.
Leave (Leave, Leave) zal terug te vinden zijn op de nieuwe plaat en gaat over twijfel en keuzestress. Kies je hoog of laag? De oppervlakte of de diepte? Een schommelstoel of vuurwerk? Of in Arne zijn geval kiezen voor in Nieuw-Zeeland blijven wonen of terugkeren naar België. Keuzestress tussen southern comfort en northern speed.
Het is weer zo’n knappe, gelaagde melodieuze compositie die aanvoelt als een warm deken. Arne heeft een mooie en subtiele stem die perfect tot zijn recht komt tussen al die wondermooie laagjes die hij vakkundig in elkaar heeft geknutseld. Het is opnieuw een pareltje dat we enorm koesteren.
Cédric, Jari, Hannes en Morgan vertonen zich al sinds 2019 op diverse podia onder de naam Lepopski. Toch hebben ze tot nu gewacht om hun eerste single uit te brengen. De Gents/Oostendse bands nam deel aan Sound Track in 2019 en 2021, stond in de de preselectie van Humo’s Rock Rally in 2022 en dit jaar stonden ze op Leffingeleuren met hun naar 60’s ruikende psychedelische popsongs.
Op 19 januari verschijnt de debuutep van Lepopski en op 26 januari stellen ze die voor in Muziekclub De Zwerver in Leffinge. Ice Cream is er een heel lekker voorproefje uit. Het is een tragikomische liefdeslied om bij weg te dromen en het zou niet misstaan tussen het oeuvre van Pink Floyd toen Syd Barrett nog deel uit maakte van de band. Maar langs de andere kant klinkt het ook hedendaags met een kleurrijk Tame Impala en MGMT randje.
Dit ijsje smaakt zeker naar meer en we zijn zeer benieuwd naar de ep van dit viertal. Misschien is het goed dat ze zo lang gewacht hebben om iets uit te brengen zodat hun geluid en liedjes wat konden rijpen, want deze single is echt wel top.
De mensen achter het Blue Gorilla project wensen om de één of andere reden anoniem te blijven en focussen zich vooral op nummers schrijven. Het project, band of eenmansbedroomproject (?) bestaat nog maar sinds vorig jaar en eind januari mogen we al hun vierde ep verwachten.
Poor Sisamnes is een voorproefje van de nieuwe ep. Het is een kort en krachtig nummer over een Perzische rechter die levend werd gevild omdat hij zich liet omkopen door misdadigers. Een pittig detail is dat zijn vel later werd gebruikt om de stoel van de rechtbank mee te bekleden, waar zijn zoon (die later ook rechter werd) op moest gaan zitten.
Hoe gruwelijk het verhaal achter het nummer ook mag zijn, toch klinkt het vrij liefelijk en ingetogen. Enkel de bijzondere break die het refrein aankondigt heeft iets creepy. Verder is het eigenlijk een korte, vrolijke popsong. Terwijl Blue Gorilla anders vrij donker uit de hoek kan komen is deze Poor Sisamnes de lichtheid zelve.
“Dag Sire, we weten ondertussen dat u een documentaire over uwe doorluchtige hoogheid zelve hebt laten maken. Waaruit blijkt dat uw leven bepaald geen pretje is. Maar, Flip, (laat ons maar elkaar tutoyeren, da’s makkelijker) we laten je graag weten dat er nog Belgen zijn. Jonge Belgen, die lawaai maken zoals jonge Belgen dat horen te doen. De toekomst van jou en ons land is bij deze verzekerd.”
Parks: het zijn jonge hondjes en ze maken moddervette rock-‘n-roll met een knipoog naar de héél vroege seventies want dit, hun debuutsingle, had op Back in the USA van MC5 kunnen staan, en die is 53 jaar oud. Oneindig veel ouder dan Parks, dus. Want dit is vlammende gitaarrock, de producer van dienst was niet bepaald Mr Proper en verder is het goed om er eens flink loos op te gaan. In 2024 zal, als we dan nog leven, hun eerste lp verschijnen. Er is nog hoop, Sire.
In mei 2023 lanceerde de Brusselse artiest VHINZ zijn debuutalbum Belvédère bij Clivage Music. En nu krijgen we een prachtige videoclip voor het nummer Elevation.
Met het idee van fysieke prestatie vertelt Elevation over de gedaanteverandering naar een hogere staat van bewustzijn en de zoektocht naar transcendentie. In een spirituele benadering roept VHINZ de verheffing van de ziel op en de grenzen tussen fysieke en digitale realiteit. De filmmakers hebben tot doel de transformatie van het lichaam door inspanning te benadrukken, de zoektocht naar een bestaan voorbij lichamelijke grenzen, wat leidt tot een versmelting tussen mens en machine.
Belvédère brengt VHINZ’ expertise met instrumenten en computers samen, evenals zijn passie voor de elektronische geluiden die zijn adolescentie beïnvloedden, en zijn bewondering voor krachtige films en soundtracks.
Veel luistergenot!
