Een verslavend optimistisch zomernummer, een perfecte soundtrack voor een broeierige hete dag, een knipoog naar de jaren 70, een muzikale reis door verschillende emoties en texturen en een fuzzy doch uitermate catchy viertal.
Dit allemaal deze week te horen in onze Luminous Belge met Cloudy-Oh, Tarahumara ft. Ambroos De Schepper, Dull Boy Johnny, BARRU en Kookaburra.
Hun debuutplaat Exactly Where I Wanne Be (maart 2023) werd alvast goed onthaald en ondertussen worden de nummers als single volop in de kijker gezet.
En toch vind je dit nieuwe nummer van de dromerige spacepopband CLOUDY-OH niet terug op het album. Stratosphere paste niet op de plaat en verschijnt daarom als alleenstaande track.
Fluitend door het leven gaan. Met een trendy stap, pittige ritmes en een catchy refrein. Een verslavend optimistisch zomernummer krijgen we hier geserveerd. “In the summer rain we all love each other.”
De liefde, het goede humeur spat er van af. Eentje om op repeat te zetten en met die trendy stap jouw levenspad te volgen, iedereen aansprekend die je passeert en genietend van al dat moois dat in de lucht hangt.
Tarahumara is de naam van een volk dat leeft in het noorden van Mexico, het is ook de naam van de nieuwe band rond Alexander Serneels en Wonne Joosen. In het verleden maakte het duo deel uit van de indierockband Humble Flirt waarmee ze de finale bereikten van Humo’s Rock Rally. Met hun nieuwe project gaan ze een volledig andere richting uit die we, om het ons gemakkelijk te maken, avontuurlijke synthpop zullen noemen.
Samen met Moving brengt het duo ook hun debuutep How We Once Looked Upon Tomorrow uit. De ep werd gemixt en geproducet is door Orson Wouters (Sleeper’s Reign). Ze werkten samen met Lukas Hermans (Sleeper’s Reign) en Leen Diependaele (Samowar) die de vocals verzorgen. Verder kregen Alexander en Wonne op deze single het gezelschap van saxofonist Ambroos De Schepper (Bandler Ching) die de track met een krautrock vibe nog meer kleur geeft. Het resultaat is dromerige, instrumentale krautrock die uniek en erg aanstekelijk klinkt.
Tarahumara brengt een origineel geluid dat de platgetreden paden schuwt. Dat bewijzen ze met deze ijzersterke single die trouwens de perfecte soundtrack is voor een broeierig hete dag.
Vorig jaar bracht de Antwerpse band Dull Boy Johnny hun langverwachte debuutep Fictional Love Scenes, Vol.1 uit. Na een succesvolle reeks concerten vertrokken ze naar Italië om te werken aan nieuw materiaal. Nu geven ze ons een voorproefje van wat komen gaat met hun nieuwste single Excuse Me? De single is meteen ook een eerste extract uit de aankomende ep, die gepland staat voor release in september.
Dull Boy Johnny bestaat uit Jan Vanhamel, Rik De Bal, Nard Houdmeyers (Porcelain ID), Dries Meeus (Jaguar Jaguar), en Cas Kinnaer (ILA).
In het nummer Excuse Me hoor je een sensuele stem die zich mengt met funky grooves en verleidelijke ritmes, met een knipoog naar de jaren 70. Perfect luistervoer voor op een warme zomeravond terwijl je geniet van een exotische cocktail.
Nadat hij ons al had verrast met twee prachtige singles Change en Jungle is het nu tijd voor het langverwachte debuut van BARRU met zijn ep I‘m (Not) The One.
Bart Van Leuven weet met zijn unieke stemgeluid een intieme en oprechte sfeer te creëren in zijn indie soloproject BARRU. Na jarenlang als zingende drummer in de band Humble Flirt te hebben gespeeld en enkele bescheiden successen te hebben behaald, waaronder het bereiken van de finale van Humo’s Rock Rally, de titel “VI.BE van de Week” op Radio 1 en selectie voor De Nieuwe Lichting, heeft hij een nieuwe creatieve uitlaatklep gevonden in het schrijven van zijn eigen muziek. Hij begint met enkele akkoorden op zijn gitaar en vertaalt dit naar persoonlijke nummers met een subtiele dualiteit, waarbij de nadruk ligt op de zanglijn.
Op de ep weerspiegelen alle nummers de autobiografische ervaringen van Bart Van Leuven. Het schrijfproces fungeerde als een therapeutische uitweg om de innerlijke chaos die hij destijds doormaakte te verwerken.
Naast de eerder uitgebrachte nummers Change en Jungle, kunnen we ook genieten van twee andere nummers op de ep: de titeltrack I’m (not) The One en Silver ≠ Gold.
Elk nummer heeft zijn eigen unieke sfeer, variërend van melancholisch tot meeslepend. De muzikale reis neemt ons mee door verschillende emoties en muzikale texturen, waarbij elk nummer een eigen kleur heeft. Van ingetogen en sober tot krachtige en meeslepende refreinen, de diversiteit aan geluiden en arrangementen houdt de luisteraar geboeid. Barts stem straalt oprechtheid uit en weet de emoties op indringende wijze over te brengen.
Een nieuwe ep van dit fuzzy doch uitermate catchy viertal Kookaburra.
Waarvan de oorwurm single Chopra Nightstore jouw trommelvlies al wel bereikt zou moeten hebben. Daar komen nu nog vijf verschroeiende lappen bij. Spider And The Fly klinkt als een song die geschreven kon zijn door Pavement en Spacemen 3.
Om Mr. Cowboy Pants van enige muzikale duiding te voorzien, moesten ze er dan wel een streepje americana in verwerken. “Everbody Looks Like Billie Eilish” klinkt het in het grillige en hoekige On The Sun met een heerlijk dubbelstemmig en ja hoor uitermate zonnig refrein. Na een ode aan hun plaatselijke nachtwinkel wordt volgens ons ook de lokale Indiër in de spreekwoordelijke bloemetjes gezet op het korte Sweet Mango Lassie.
Het sluitstuk is voor Woo B There Too een best wel groovy track, die halverwege gehalveerd wordt in tempo met dan uiteraard een heerlijk whoohoo koortje.
Veel luistergenot!
