Of de naam Wijf honderd procent te verdedigen valt, laten we in het midden. Feit is wel dat de naam de spirit van de band perfect omvat: toezien hoe slecht de wereld eraan toe is en dat je eigenlijk als individu beseft dat er alleen maar collectief iets aan te doen valt. Alleen rijst de eeuwige vraag: hoe?
De nieuwe single Hysterical vertrekt vanuit hetzelfde oogpunt en gaat over de onkunde en onmogelijkheid van de mens om het verleden terug te draaien. Dit om te zeggen dat er eigenlijk niets meer te redden valt en dat de enige troost is dat we ten onder gaan met een catalogus aan klasse muziek die dit fatalistische beeld weerspiegelt. En geloof ons, daar staat Wijf voor! Het Gentse viertal stond reeds op de planken van Zeverrock, De Gentse Feesten en het festival met de leukste naam ooit: Bruudruusterrock en deelden podia met Ronker, Gnome, Johnny Mafia en Peuk.
Laat dat laatste geen toeval zijn, want als je Wijf met één band kan vergelijken – niet dat het moet – dan is het wel met Limburgse noisetrio. Net zoals Nele Janssen maakt ook Marie De Graeve er een kunst van om haar longen stuk te schreeuwen. Waarschijnlijk resulteert dit steevast in kapotte stembanden, maar wij houden er wel een heerlijk stuk muziekje aan over.
Samen met Tuur De Graeve, Jeroen De Vleeschhouwer en Jens Vanden Meersschaut graaft Marie zich vooral te pletter in 90’s indie. De track die is opgenomen met Jannes Van Rossom, roept dan ook heerlijke herinneringen op aan de hemelse heibel van Babes In Toyland, Royal Trux of de beginperiode van Hole.
Wees er maar zeker van dat er mensen zullen zijn die dit zullen onderbrengen in de categorie pokkeherrie, ons doet het alleen maar glunderen van plezier. Niks van aantrekken: gewoon eens hysterisch roepen dat Wijf net op de valreep nog één van de beste Belgische singles van dit jaar heeft uitgebracht en omdat we op eindejaar toch graag cadeautjes uitdelen, bij uitbreiding één van de Belgische acts om volgend jaar absoluut in de gaten te houden. Wordt vervolgd!
