Geïnspireerd door Low, Beak> en Aparat en de machinale kunst van Theo Janssens en Random International richtten Wim Poppe, Pieter Viskens en Maarten Goethals WhaleMachine op. Met synths, gitaren, slepende drums en boysband-achtige zang wilden ze hiermee een warm deken maken.
Weldra verschijnt Dividu, hun eerste ep dat een deel is van een groter concept. Het trio werkte voor deze ep met regisseur Steven Janssens waarop men het verhaal vertelt van de knarsende gelaagdheid van onszelf als mens. Symbolisch wordt op de releasedatum een levensgrote Whale Machine-sculptuur op het openluchtmuseum van de Verbeke Foundation in Stekene gedropt waar de ep wordt voorgesteld.
Na het intrigerende Fire Burning is Flexible Guy de tweede teaser ervan. Deze track klinkt net als het eerste voorproefje waarbij de zang van Wim Poppe ons op de één of andere manier doet denken aan Mark Sandman van Morphine. Een rustige opbouw met bijzondere soundscapes, ingetogen gitaarklanken en meeslepende drums. Bombastisch, maar met een catchy refrein. Weer zijn we onder de indruk en met de bijbehorende film zal dit waarschijnlijk nog intenser aanvoelen.
