Het zijn al oudjes hoor. Ze droegen, zo in de jaren zeventig, ribfluwelen broeken en lang haar. Ze speelden in een groep genaamd Magenta, een groep van hier te lande en in dat platte land van hier lagen ze graag op hun rug naar zonsopgang- en ondergang te kijken. Dat moet mooi geweest zijn, tot ene Johnny Rotten zo anno 1976 de beschaving een schop onder de kont gaf.
Nu niet dat ze niet beschaafd waren. Wat ze deden was folk, Vlaamse folk – zie en luister Rum – en ze deden dat goed, Jan Wellens en Roland Arnould. Jan begeleidde ellenlang wijlen Wannes Van De Velde. Met zoon Stefan. Deed dat goed, music, maestro, Magister Maesius – om in dat tijdsgewrocht te blijven.
Ze hebben een single uit en hoor vooral hoe we weer in Lang Geleden zitten. En het is goed om daar even te blijven inzitten. Zelfs voor eeuwig, want beter dan toen zal het nooit meer worden al zijn er velen die dit hier lezen pas veel later geboren.
