Sommige Belgische bands moeten in het buitenland op zoek naar een label omdat hier in eigen land geen interesse is voor hun talent. Het Oost-Vlaamse Wearyland is zo’n band. In 2015 brachten ze hun prachtige debuutplaat uit op het Spaanse platenlabel Son Canciones. Deze unieke band is eigenlijk een familiebedrijfje en bestaat uit Alain Quateau (The Paranoid Polaroids), zijn dochter Maaike en haar vriend Ward Dhoore (Trio Dhoore, Spilar, Snaar Maar Waar en oprichter van Studio Trad). Samen maken ze breekbare nummers die diep raken.
Dat is zeker het geval bij I Can’t Breath. Deze song is de eerste teaser die we te horen krijgen uit het tweede Wearyland album, Letters, dat op 4 juni verschijnt bij Son Canciones. Eigenlijk zou Wearyland maar één album uitbrengen maar de lockdown joeg hen opnieuw de kelder in. Social distancing en eenzaamheid trokken hen in een diep zwart gat. In een poging om elkaar eruit te trekken, kwamen ze op het idee om brieven te schrijven. Maar in plaats van brieven rolden er liedjes uit hun pen.
Zodra het weer mocht om elkaar in levende lijve te zien, kropen ze samen de kelder van Alain in om de nummers op te nemen. Deze tweede langspeler is voor het trio dan ook een ode aan intieme tederheid in tijden van kille afstand. De eerste single is van de hand van Maaike en is tevens ook het eerste nummer dat ze ooit schreef. Het was voor haar een manier om haar donkere gevoelens weer te geven.
I Can’t Breath duurt nog geen twee minuten maar meer tijd heeft het trio ook niet nodig om het diepe verdriet van de lockdown om te buigen in een wondermooie song. Met twee gitaren en de knappe, breekbare stem van Maaike zorgt Wearyland voor intens kippenvel. Wat een diamantje is deze song! We kijken nu al uit naar het album waar hopelijk nog zo’n intieme meesterwerkjes op zullen terug te vinden zijn.
