Bands tijd geven om te groeien, en hun vooral die kans gunnen! Daar draait het om. Niet dat we ooit iets hebben gehad tegen The Yummy Mouths. Niet weg te slaan van onze pagina’s. In 2019 waren ze nog dat Antwerps groepje om in de gaten te houden dat leuke garagepunk speelde. Nu zijn ze geëvolueerd naar een band die in de toekomst wel eens mee het schone weer van Belgisch muziekland zou kunnen maken.
Hun nieuwe sound heeft daar alles mee te maken. Weg garagepunk, leve de collagepunk. En nee, het moet niet ‘collegepunk’ zijn, wel het door hen zelf uitgevonden woord met een “a”. Wat dat precies inhoudt, moet je maar aan hen vragen, mocht je hun pad kruisen. Wat je overigens ongetwijfeld zal doen.
The Mouths hebben beslist om hun vertrouwde sound aan de haak te hangen en te gaan voor een meer duister en harder universum. Net zoals de wereld waarin we ons bevinden. Het volledige resultaat van deze ommezwaai zullen we in februari kunnen horen wanneer hun debuut Apopcalypse Park verschijnt. Naar verluidt wordt het een plaat met veel synths. En te oordelen naar de eerste single Aha is dat een meer dan verstandige zet.
Aha begint met een typische, funky Talking Heads-bas, zelfs de nerveuze stem van David Byrne komt om de hoek piepen. Voor eventjes, want plotseling maakt de kille (weliswaar fantastische) postpunksound plaats voor een melancholische shoegaze-vibe. Twee stijlen die dreigen te botsen denk je dan, maar niks daarvan.
Aha heeft niet alleen een origineel geluid, het mag ook pronken met het etiket van onweerstaanbare oorwurm. Een single van een band die flink boven zichzelf is uitgestegen en waarvan je vermoedt dat ze staan te popelen om mee te kunnen doen met de grote, internationale jongens en meisjes. Het zou nog eens kunnen lukken ook!
