Soms mijmeren we over de jaren tachtig alsof het vergane glorie zou zijn… Vergeet het maar. Want soms komen Cultbands (ja, met grote C schrijven wij dat hier. Volgens ons hoort dat…) na jaren gewoon weer terug. En hoe!
Laat ons de Brusselse postpunk/ newwave cultband The Names even als voorbeeld nemen.
In de late seventies/ jonge eighties – lang, lang, geleden, toen postpunk nog écht leefde – kwamen ze onder het legendarische gitzwarte label Factory Records terecht (samen met Joy Division, Happy Mondays, New Order, A Certain Ratio…).
De band bloedde in de ‘muzikaal minder interessante jaren’ (met een knipoog uiteraard) echter niet helemaal dood, bleef af en toe optreden en ook wat nieuw materiaal uitbrengen. Maar nu, anno 2024, verrassen ze, want ze staan er helemaal terug erg sterk met 2 nieuwe tracks, vanaf nu ook onder de vleugels van het Brusselse label Spleen+ (een sublabel van Alfa Matrix).
Far From The Factories draagt daarbij hun kenmerkende sonische huisstijl uit, met sfeervolle, introspectieve zang, hoekige postpunkgitaren die af en toe ook gaan glimmen, pulserend diepe baslijnen en melodieuze synths. Doet denken aan de postpunkroots in Manchester, met Andy Warhol, rauwe stoffige hallen vol stinkende industriële machines, met hier en daar wat spots die onverwachts aanspringen.
Apophenia klinkt een stuk duisterder, tegelijk romantisch ook. Bewolkt mistige muzikale taferelen, gevuld met synthetische strijkers, lijken zich met geesten te vullen. Alsof het een schizofreen liefdeslied is, waarin Sordinia’s bittergrimmige stem alle emotie in de track brengt.
Twee knappe singles die een nieuw album aankondigen, dat er later dit jaar nog aan komt.
Nog een leuk weetje? Het nummer Life By The Sea van The Names werd onlangs gebruikt in de 5de aflevering van de populaire nieuwe Vlaamse fictie-/horrorreeks Styx op Streamz!
Far From The Factories en Apophenia zijn digitaal verschenen.
