Steven De bruyn kennen we nog van El Fish en The Rhythm Junks, bluesbands die in de jaren negentig de Belgische podia onveilig maakten met het hun muziek. Maar we kennen De bruyn vooral ook als de notoire blues-harpspeler die al heel z’n carrière op de één of andere manier verbonden is met Roland.
Begin volgend jaar komt z’n solodebuut uit waarbij de mondharmonica uiteraard centraal staat en bij wijze van voorproefje krijgen we nu Aanspraak. Een eerste track uit The Eternal Perhaps, het solodebuut van De bruyn.
Voor wie het plots warm en koud tegelijk zou krijgen, Aanspraak klinkt Nederlands maar is niet zo Vlaams als je zou vermoeden. Aanspraak is een gedicht van de Zuid-Afrikaanse dichteres Ronelda Sonnet Kamfer. Haar poëzie overdonderde Steven en hij moest iets doen met deze tekst. Aanspraak was het gevolg, een blues-jazz track waarop hij vocale ondersteuning krijgt van Annelies Van Dinter en Jasper Hautekiet hem vergezeld op de bas.
Het geheel heeft iets filmisch, met beelden die je voor de geest komen uit een film noir die nooit gemaakt werd. Poëzie, film en een stuk auto-biografie gaan hier hand in hand. Stuk voor stuk zaken die doorgetrokken worden in het album The Eternal Perhaps, dat je vanaf 10 janauri in de winkel mag verwachten.
Intiem en mooi en een schitterende voorbode voor het debuutalbum. Een sterk aanrader dus.