Op het einde van de zomer van 2019 nam (contra)bassiste Muriel Boulanger, samen met Eline Flintrop (zang en piano), Michel Boulanger (cello), Anne Van Steenwinkel (viool harmonieken) en Antoon Kindekens (drums) Even Stil op.
Het was op dat moment niet echt duidelijk wat er met de opnames zou gebeuren. Maar toen kwam de lockdown, viel het leven letterlijk stil en plots ging het allemaal heel snel. De band moest meteen denken aan dat nummer dat al enkele maanden digitaal stof lag te vergaren op een harde schijf, en Boulanger contacteerde producer Stef Lenaerts. Of hij even tijd had om het nummer af te mixen? Ja dat kon. Ook Uwe Teichert bleek beschikbaar voor de mastering.
En aldus kunnen we nu naar dit prachtige stukje muzikale poëzie luisteren dat erg toepasselijk klinkt voor het leven zoals het (voor sommigen) momenteel is. Enkele eenvoudige piano akkoorden vormen de ruggengraat van het nummer. Ze stuwen ons langzaam voort als een rivier die zich behoedzaam een weg baant door een onbeweeglijk landschap. Of hoe het voortschrijden van de tijd verandert naargelang de schaal waarop je de dingen bekijkt.
In de videoclip wordt dit mooi gevisualiseerd. Je ziet hoe Muriël Boulanger en een vriend mekaar recht in de ogen kijken zonder mekaar aan te raken of zelfs maar te bewegen. Iets te dicht bij mekaar misschien volgens de regels van de social distancing maar ver genoeg om een gevoel van vervreemding op te roepen. Melancholie voor gevorderden.
