Misha Chylkova werd geboren in Tsjechië maar woont ondertussen al een tijdje in Londen. Die verhuis wakkerde haar liefde voor de muziek stevig aan. Het is ook de plaats waar haar muzikale carrière van start ging. Haar muziek is, naar eigen zeggen, een fusie van indierock, psychedelische rock, progressieve rock, punkrock, dream pop, new wave en hedendaagse folk. Chylkova’s oeuvre situeert zich binnen de antifolk scène. Ze houdt van herhaling, simpliciteit en subtiliteit.
The Loop is het tweede nummer van Chylkova’s nieuwste album Dancing the Same Dance dat op 15 november verschijnt. Het album wordt uitgebracht bij het label Gare Du Nord Records, een onafhankelijk label uit Londen.
The Loop werd geproducet en opgenomen door Jonathan Clayton. De mix was in handen van James Aparicio. Ian Button speelde drums, Darren Hayman bas en Misha Chylkova schreef het nummer, zong en speelde gitaar.
Voor zover de statistieken en weetjes, tijd om het eens over het nummer zelf te hebben!
Instrumentaal is het nummer een streling voor het oor. Het gitaarspel vertolkt de melancholie en het zoeken, de drum wilskracht en vastberadenheid. The Loop kan je je voor de geest halen als een doolhof waaruit je een uitweg zoekt. In de tekst klinkt een urgentie om The Loop te doorbreken. De laatste resten hoop voorspellen weinig goeds, de wanhoop is nabij maar er is verandering op komst. Wanhopen is stoppen met zoeken naar antwoorden, zichzelf te voeden met een nieuw denken en nieuwe daden.
Misha zingt over wolken, ze symboliseren onze dromen. De regen staat dan weer voor herbeginnen met een schone lei. We leven volgens haar verschrikkelijk onbewust, door te vertrekken vanuit een nieuw bewustzijn, kunnen we met een frisse blik kijken naar ons cognitief en maatschappelijk systeem die beiden vaak georganiseerd zijn rond angst en controle. De muren die we binnen en rondom ons bouwen, dàt is The Loop. Wil je de liefde ontmoeten, dan moet je die muren afbreken.
De naam Misha is afkomstig uit het Hebreeuws en betekent “wie evenaart God”? “Alles wat stroomt”, had de oude Griekse filosoof Heraclites hierop geantwoord. Liefde is als een rivier. Misha zingt het niet letterlijk, maar we hebben een sterk vermoeden dat ze zingt over hoe je je horizon verbreedt en de hemel doet opklaren als je “alle barrières die je in jezelf bouwde tegen de liefde zoekt en opheft”, zoals Rumi eeuwen geleden schreef. Maar ja, “liefde is nooit een populaire beweging geweest”, dixit James Baldwin.
Kijk naar de wolken. Zij bewegen. Trek de denkbeeldig velden in, strooi zaden van hoop over ze uit en wacht af zonder te wachten. Er zal hoop die nog voller is uit kunnen groeien. Hoop ontfermt zich over onzekerheid als een warme mantel in de winter. Hoop als een verzet tegen de loop. Laat Misha’s nummer als een mantra tot je doordringen. Ze omschrijft haar album zelf als een werk van liefde in al haar betekenissen. Voel hoe je met deze single geslingerd wordt tussen een gesloten en open hart, hoofd en houding.
