God, hoeveel houden we toch van die groepsnaam Machines Are For Weirdos! Het zou de ideale naam kunnen zijn voor een Mogwai-plaat, want alleen zij zijn in staat om zoiets mafs te verzinnen. Maar neen hoor, dit is het project van Sybe Versluys. Al jaren achter het drumstel bij The Waltz en HYPER!, maar vooral mepper van dienst bij de coolste band van dit moment: Maria Iskariot.
Sinds kort heeft Sybe een eigen muzikaal project, Machines Are For Weirdos dus, dat hij zelf omschrijft als een knutsel-soloproject waarin hij verhalen vertelt die hij zelf niet durft uit te spreken.
De eerste single was vrij zware kost, want zeg zelf die titel: Het Dak (waar hij zijn lust verloor)… Qua titelkeuze blijft de opvolger even duister, want iets als De Ree (Die Ik Aanreed) + De Nasleep maakt ons allesbehalve vrolijk. Alles is naar verluidt gebaseerd op ware gebeurtenissen en de dag na de aanrijding maakte Sybe dit nummer ter ere van de ree.
Het is vrij moeilijk om deze avontuurlijke muzikale trip in een juist hokje te duwen. Puristen zullen wel zeggen dat dit postrock is, al was het maar omdat het om een instrumentaal nummer gaat. Sybe maakte het nummer samen met Jesse Vandecaetsbeek en als je de wilde verhalen moet geloven, werd alles nadien gemixt door zijn hond Sofie. Zou best kunnen, maar vergeet vooral het belangrijkste niet: luisteren, want dit is echt top!
