Psychose maakt de meeste mensen bang, zowel degenen die aan de ziekte lijden als degenen die moeten toekijken hoe zij lijden. De media associëren psychose meestal ook met drugs of criminele feiten. Dat maakt het er niet makkelijker op om er mee naar buiten te komen.
Veertien jaar geleden werkten we met een vrouw die we Gothic Ilona noemden. Een van haar angsten was de orkaan Kyrill, die in januari 2007 over Europa raasde. Ze had het gevoel dat deze storm het vooral op haar gemunt had.
Kyrill is een muzikant die op Melancholiade de ontwikkeling en het verloop van een psychose in geluid en woorden heeft omgezet. Dit is de eerste single van het gelijknamige album dat in oktober 2024 zal verschijnen.
In het nummer zingt hij vooral over de hulpeloosheid, het overgeleverd zijn aan de ziekte en eenzaamheid. Muzikaal brengt hij dit over met vreemde koorsamples, een trage beat en herhaalde elektronische achtergrondgeluiden. Vooral wanneer de aanvankelijk harmonieuze zang overgaat in een soort rap, worden de samples ook ruwer. Daarna volgt een wisselwerking tussen harmonie en disharmonie, waarin de vertrouwde koortjes ook dreigender worden. Niets zal ooit nog hetzelfde zijn. De track eindigt in een crescendo van geluiden en woorden.
Een schreeuw om hulp gecombineerd met een wanhopig smeekbede om het lawaai in zijn hoofd te stoppen.
Tot nu toe leek Kyrill zich vaak behoorlijk op zijn gemak te voelen in de pop. Melancholia gaat dieper. Benieuwd hoe het album in oktober zal klinken.
