Met Carcass slaat Jessica Bouhez een nieuwe weg in. Waar we haar de afgelopen jaren vooral leerden kennen van dromerige popsongs, laat ze nu een donkerder en elektronischer geluid horen. Het voelt als een frisse herstart, eentje waarin ze vrij experimenteert met sfeer, emotie en een nieuwe muzikale identiteit.
Carcass draait rond een liefde die op breken staat, een relatie die tegelijk aantrekt en verstikt. Bouhez toont dat spanningsveld op een frisse, herkenbare manier: twee geliefden die blijven hangen in iets dat eigenlijk al had moeten eindigen, maar toch te verleidelijk blijft om los te laten. De zin ’the world is ending’ vangt dat gevoel goed. Als alles rondom hen lijkt te wankelen, waarom zouden ze elkaar dan nog uit handen geven?
De productie leunt tegen een dystopische electropopsound aan, met invloeden die doen denken aan Charli XCX, Oscar And The Wolf en een vleugje Madison Beer. Die mix geeft Jessica’s stem net genoeg ruimte om zachter, rauwer en speelser te klinken. De track creëert een sfeer waar pijn en verlangen elkaar raken, bijna alsof je even binnenstapt in een gedimde, sfeervolle filmset.
Carcass zet meteen de toon voor Nocturn, de ep die in het voorjaar van 2026 verschijnt. Dat belooft alleen maar goeds!
