Toegegeven, we hadden Het Meisjeslied bijna weggeklikt na de eerste regels. “Uitgenodigd voor het slaapfeestje / want Magalie van de klas werd zeven”: niks is zo saai als andermans nostalgie. Dan dringt echter door wat zangeres Jacoba Clara met haar lied wil vertellen, want wanneer de strofen vorderen en de jaren verglijden, worden de meisjes ouder en de tekst rauwer.
“Nog steeds dansend op K3 in de kamer / Alleen de knuffels worden nu een vibrator”: kleine meisjes worden groot, maar de speeltijd is nog lang niet gedaan. Jacoba gebruikt het opgroeien van haar klasgenoten en haarzelf als analogie voor het leven van meisjes en vrouwen in een harde wereld. Terwijl de verrassende snedige gitaren alsmaar aanzwellen, gaan de snoepwikkelkleuren steeds donkerder ogen. Of wat dacht je van het terugkerende “En nu vragen alle grote jongens of ze mogen komen spelen met ons”?
Jacoba Clara, studente Kleinkunst aan het conservatorium van Antwerpen, levert hier met klasse haar debuutsingle af. Niets wat je op een radio te lande zal horen, maar wel iets wat je gehoord moet hebben. Misschien ooit als onderdeel van een theatervoorstelling over opgroeien en (bijna) volwassen worden?
