Een hardcoreband die het brede publiek bereikt. Het gebeurt zeker niet alle dagen, maar het Londense High Vis slaagde er wel mooi in, ofschoon het acht jaar wachten was op de definitieve doorbraak. Ondertussen stond de band dit jaar op de wei van Werchter en kan je ze op 5 februari in de Trix zien. ‘Gaan!’, zouden we zeggen, en lap die eeuwige files in de Kennedytunnel voor één keer maar aan de laars, want de eerste single, Mob DLA, windt er geen doekjes om.
Drie kussen van de juffrouw en de welbekende bank vooruit wie erin slaagt om de woorden Mob DLA vijf keer na elkaar te spreken zonder over zijn tong te rollen. Over de betekenis achter Mob DLA zegt High Vis-zanger Graham Sayle overigens het volgende: “De jarenlange bezuinigingen op openbare diensten hebben een verwoestend effect gehad in het Verenigd Koninkrijk. Mensen worden gedwongen om hun behoefte aan hulp te rechtvaardigen en ze moeten onmenselijke tests ondergaan om te controleren of ze in aanmerking komen voor de steun voor handicaps. Gemarginaliseerde gemeenschappen worden aan hun lot overgelaten en vervolgens belasterd in lastercampagnes in de media. Dit terwijl de elite alsmaar meer hogere bonussen en salarissen opstrijken.”
Een band met een linkse boodschap dus en waar helemaal niks mis mee is, want dat is nu eenmaal de spirit of punk. En daarom perfect in het verlengde van IDLES en Shame, maar wel een pak rauwer zonder aan melodie in te boeten want eigenlijk zou High Vis nog het best kunnen doorgaan als het bastaardkind van een melodieuze Rage Against The Machine en, voor wie ze zich nog herinnert, Ned’s Atomic Dustbin. Zoiets dus, of hou het maar gewoon op High Vis, want een eigen smoel hebben deze Britten in de muziekwereld al lang vergaard.
