Nogal contradictorisch maar we worden gewoonweg enthousiast en zelfs blij bij het beluisteren van Wandering, de nieuwe single van het postpunktrio Disorientations.
Contradictorisch? Het nummer gaat over een liefdesrelatie op een breekpunt met alle frustratie, twijfel en wanhoop die erbij hoort. Niet bepaald een thema om je normaliter vrolijk over te maken maar de intense, krachtige muziek met meer dan één donker randje overstijgt het beladen onderwerp en klinkt simpelweg heerlijk. Schichtig, distorted gitaarspel en grommende baslijnen worden in crescendo zenuwachtig voortgestuwd door een energieke drum terwijl de onheilspellende zang een mistroostig tafereel tussen man en vrouw schetst. Een muzikale ode aan de donkere beginjaren 80 maar tegelijk fris en nieuw, alweer contradictorisch.
De verhalende zwart wit videoclip plaatst je als toeschouwer in de rol van voyeur die toekijkt op een intieme en gespannen privésituatie waardoor je ongewild het heersend ongemak overneemt. De bizarre elementen die de clip een onverklaarbare extra dimensie geven (tenzij jij verder kijkt dan ons, beste lezer), steken we maar onder de noemer ‘creatieve vrijheid’. Wat er ook van zij, na afloop zindert het gelukzalige gevoel na een steengoed nummer gehoord en ontdekt te hebben.
