Wisten jullie, jonge lezers, dat Child in Time jarenlang op één stond in De Tijdloze, van de vrije radio die Studio Brussel toen nog was? Dat was een nummer uit 1970 en het stond op In Rock, dé lp van Deep Purple die indertijd iedereen had. Waarop voor het eerst de ballenknijper gebruikt werd; een simpel ding dat zanger Ian Gillian aan zijn slagwerk bond zodat hij de hoge noten kon halen. Ook The Bee Gees gebruikten dat, jaren later, voor hun discoplaten.
Deep Purple: ellenlange zomers geleden kon je vanuit openstaande slaapkamervensters een aspirant-gitarist horen knoeien met de riff van Smoke on the Water. Het is dan ook één van dé riffs uit de geschiedenis, de rest zijn gepend of geplectrumd door Keith Richards en Angus Young.
Hun toetsenist, John Lord, is dood. Hun gitarist, jaja, die van de riff, Ritchie Blackmore, is al lang weg uit de groep maar dit zal hij met veel genoegen aanhoren. Portable Door is vintage Purple: de Trojaanse oorlog tussen gitaar en keyboards en Gillian die nog steeds goed bij stem is. Nu, zonder een ballenknijper haalt hij de superhoge noten niet meer maar dat hoeft ook niet. En hoeven jullie iets? Er is de kans om een legendarische groep te zien op Graspop (where else?) op 23 juni en in Vorst Nationaal, 28 oktober. En nu met z’n allen van Ja! knikken, op de tonen van dit. Dat heet headbangen. Zij van Deep Purple hebben dat namelijk uitgevonden.
