Danticlown moet zowat de meest intrigerende hiphopper zijn die we kennen. In zijn nieuwe single Mens, stelt hij de mens in al zijn veelzijdigheid voor.
Naast intrigerend, moet hij ook zowat de donkerste hiphopper zijn. Hoewel dat benoemen zijn lading lang niet dekt. Hij benadert de nummers die hij maakt enorm artistiek, met een esthetische blik in zijn bijhorende videoclips, met cabaret-elementen die hij in zijn modern elektronische kaders verwerkt. Met de tristesse en de donkere kanten van het leven, die hij belicht in schoonheid. Met woorden gewikt en gewogen, maar zo (opr)echt en met klinkklare boodschap.
Als met het kraken van een platenspeler opent de track met melancholisch gitaargetokkel en het geluid van een trieste accordeon met lichtgevende twinkels, nog voor de beats er bovenop komen. De twinkelende electrotoetsen gaan het hele nummer door, terwijl triggerende ritmes, strijkende sneren, cimbalen die aangetikt worden… de spanning opdrijven en de steeds donkerder kantjes van de mens blootleggen in een steeds ruwer, urgenter wordende sonische sfeer.
Met deze track ging Danticlown verder op zoek naar dat eigen geluid, in het donkere en kwetsbare van de mens. Volgens ons heeft hij dat al even gevonden.
De teleurstelling in de mensheid grijpt je vast, als een spiegel die in je eigen handen verkruimelt. “Mens omdat het amper van zijn fouten leert…” Aangrijpend puur en van een theatrale schoonheid.
