Zangeres Steffi Onderbeek zal het – als vrouw – niet graag horen maar ze klinkt als David Surkamp, de zanger van Pavlov’s Dog uit tijden waarin zij nog niet geboren was. Waarmee we willen zeggen: ze klinkt goed. Héél goed.
Want ze scheurt trommelvliezen allerhande in dit; Tomorrow Immortal. Een single maar niet eentje zoals er elke dag een duizendtal uitkomen. En jaja, ze spelen postpunk, wat dat ook mag zijn (Stilstaan op een podium in stijlvol zwart?) : dit schopt, opvallend nijdig, naar schenen.
En dat is natuurlijk het grote voordeel van in leven te blijven: je kan hen – BAZZ Normann – gaan zien. Vanaf september, that is. Die periode van het jaar waarin de dingen sterven maar zij niet; ze brengen dan een ep uit met daarop vijf songs. Eéntje daarvan is deze en het is goed om die eens te laten razen.
En Steffi Onderbeek is de beste zangeres – gescheurde stem, er zit wat pijn in – die we hier hebben.
