Metaal! En die Cockerill-Sambre-sound houden die van Words Of Silence aan op hun ep Words Of Silence. Niks stilte, het dreigt en neigt naar veel meer en later.
Vijf songs, vijf kopstoten en de laatste daarvan is Zeg Eens Meisje van de betreurde Paul Severs, en het is van: “Jawadde”. Ze gaan de wereld niet veranderen, hoeft ook niet want niemand vroeg hen dat.
Enkel zeggen dat opener Salvation van een tekstvel van heb-ik-jou-daar-ergens voorzien is, dat Atlas Stone zich beweegt als Messi op een goeie dag, en dat je Words Of Silence eens zou moeten zien, levend. Eet desnoods de grondbedekking van Graspop op. Want daar hoort Words Of Silence.
Oudere jongere of andersom, beetje schuw, droeg ooit veiligheidsspelden in dingen en las vooral te veel om slecht te zijn. Punkrock stuwde het joch op in de vaart der volkeren, The Smiths redden zijn leven, The Ramones leerden hem tellen, en verder doet hij maar wat. Hij leeft nog.
