Zeer binnenkort uit: Human Instrumentality of het tweede full album van Wayward Bound, het alter ego van de solo opererende multi-instrumentalist David Lenaerts. Gents muzikant met een Limburgse pedigree.
De plaat klinkt als het product van een band waarvan de leden perfect op elkaar ingespeeld zijn maar schijn bedriegt, zoals gebruikelijk. Dit is het resultaat van de onverdroten nijver van één en dezelfde man. Een werkstuk waarbij je je veel eenzame studio-uren en koortsig gepuzzel mag voorstellen.
Net als op het debuut (Public Isolation Booth) van een tweetal zomers geleden gaat Wayward Bound voor een uiterst gracieuze samensmelting van post-rock en metal. Glooiende klanklandschappen, met meer dan één oog voor detail uitgetekend, waarin de gitaar efficiënt kan laveren. Alle schakeringen komen aan bod. Van ingehouden/fragiel getokkel tot verwoestende uithalen op orkaankracht.
Het delicaat opgebouwde Second Impact – passende titel om je tweede album mee te openen – is exemplarisch voor die veelgelaagde, filmische aanpak. Doet soms wat aan Mono denken, de Japanse band met een zelfde voorkeur voor complexe composities die bij iedere (her)beluistering meer mooie geheimen prijsgeven.
Met Human Instrumentalty – 100% instrumentaal, de rifs vertellen het verhaal – heeft Lenaerts alleszins een forse stap vooruit gezet. De single Seele ging het album enige tijd geleden vooraf. Lang geen slechte keuze; het is één van de betere tracks op een album dat consequent weigert te vervelen.
Hopelijk krijgt deze plaat meer airplay dan zijn voorganger die te veel onder de radar bleef naar onze zin. Human Instrumentality is te verkrijgen via Bandcamp. Voor het nietige bedrag van 5€ installeert u 48 minuten en 33 seconden aan virtuositeit op uw harde schijf.
